Conjugaison:français/ratiociner

Conjugaison en français
ratiociner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de ratiociner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  ratiocine \ʒə  ʁa.sjo.sin\
tu  ratiocines \ty  ʁa.sjo.sin\
il/elle/on  ratiocine \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.sin\
nous  ratiocinons \nu  ʁa.sjo.si.nɔ̃\
vous  ratiocinez \vu  ʁa.sjo.si.ne\
ils/elles  ratiocinent \[il/ɛl]  ʁa.sjo.sin\
Passé composé
j’ai  ratiociné  \ʒ‿e ʁa.sjo.si.ne\
tu as  ratiociné  \ty a ʁa.sjo.si.ne\
il/elle/on a  ratiociné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁa.sjo.si.ne\
nous avons  ratiociné  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
vous avez  ratiociné  \vu.z‿a.ve ʁa.sjo.si.ne\
ils/elles ont  ratiociné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
Imparfait
je  ratiocinais \ʒə  ʁa.sjo.si.nɛ\
tu  ratiocinais \ty  ʁa.sjo.si.nɛ\
il/elle/on  ratiocinait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.si.nɛ\
nous  ratiocinions \nu  ʁa.sjo.si.njɔ̃\
vous  ratiociniez \vu  ʁa.sjo.si.nje\
ils/elles  ratiocinaient \[il/ɛl]  ʁa.sjo.si.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  ratiociné  \ʒ‿a.vɛ ʁa.sjo.si.ne\
tu avais  ratiociné  \ty a.vɛ ʁa.sjo.si.ne\
il/elle/on avait  ratiociné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁa.sjo.si.ne\
nous avions  ratiociné  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
vous aviez  ratiociné  \vu.z‿a.vje ʁa.sjo.si.ne\
ils/elles avaient  ratiociné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁa.sjo.si.ne\
Passé simple
je  ratiocinai \ʒə  ʁa.sjo.si.ne\
tu  ratiocinas \ty  ʁa.sjo.si.na\
il/elle/on  ratiocina \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.si.na\
nous  ratiocinâmes \nu  ʁa.sjo.si.nam\
vous  ratiocinâtes \vu  ʁa.sjo.si.nat\
ils/elles  ratiocinèrent \[il/ɛl]  ʁa.sjo.si.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  ratiociné  \ʒ‿y ʁa.sjo.si.ne\
tu eus  ratiociné  \ty y ʁa.sjo.si.ne\
il/elle/on eut  ratiociné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁa.sjo.si.ne\
nous eûmes  ratiociné  \nu.z‿ym ʁa.sjo.si.ne\
vous eûtes  ratiociné  \vu.z‿yt ʁa.sjo.si.ne\
ils/elles eurent  ratiociné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁa.sjo.si.ne\
Futur simple
je  ratiocinerai \ʒə  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁe\
tu  ratiocineras \ty  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  ratiocinera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁa\
nous  ratiocinerons \nu  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  ratiocinerez \vu  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁe\
ils/elles  ratiocineront \[il/ɛl]  ʁa.sjo.si.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  ratiociné  \ʒ‿o.ʁe ʁa.sjo.si.ne\
tu auras  ratiociné  \ty o.ʁa ʁa.sjo.si.ne\
il/elle/on aura  ratiociné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁa.sjo.si.ne\
nous aurons  ratiociné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
vous aurez  ratiociné  \vu.z‿o.ʁe ʁa.sjo.si.ne\
ils/elles auront  ratiociné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\

Subjonctif

Présent
que je  ratiocine \kə ʒə  ʁa.sjo.sin\
que tu  ratiocines \kə ty  ʁa.sjo.sin\
qu’il/elle/on  ratiocine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.sin\
que nous  ratiocinions \kə nu  ʁa.sjo.si.njɔ̃\
que vous  ratiociniez \kə vu  ʁa.sjo.si.nje\
qu’ils/elles  ratiocinent \k‿[il/ɛl]  ʁa.sjo.sin\
Passé
que j’aie  ratiociné  \kə ʒ‿ɛ ʁa.sjo.si.ne\
que tu aies  ratiociné  \kə ty ɛ ʁa.sjo.si.ne\
qu’il/elle/on ait  ratiociné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁa.sjo.si.ne\
que nous ayons  ratiociné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
que vous ayez  ratiociné  \kə vu.z‿ɛ.je ʁa.sjo.si.ne\
qu’ils/elles aient  ratiociné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁa.sjo.si.ne\
Imparfait
que je  ratiocinasse \kə ʒə  ʁa.sjo.si.nas\
que tu  ratiocinasses \kə ty  ʁa.sjo.si.nas\
qu’il/elle/on  ratiocinât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁa.sjo.si.na\
que nous  ratiocinassions \kə nu  ʁa.sjo.si.na.sjɔ̃\
que vous  ratiocinassiez \kə vu  ʁa.sjo.si.na.sje\
qu’ils/elles  ratiocinassent \k‿[il/ɛl]  ʁa.sjo.si.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  ratiociné  \kə ʒ‿ys ʁa.sjo.si.ne\
que tu eusses  ratiociné  \kə ty ys ʁa.sjo.si.ne\
qu’il/elle/on eût  ratiociné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁa.sjo.si.ne\
que nous eussions  ratiociné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\
que vous eussiez  ratiociné  \kə vu.z‿y.sje ʁa.sjo.si.ne\
qu’ils/elles eussent  ratiociné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁa.sjo.si.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  ratiocine  \ʁa.sjo.sin\
  ratiocinons  \ʁa.sjo.si.nɔ̃\
  ratiocinez  \ʁa.sjo.si.ne\
Passé
 aie  ratiociné   \ɛ ʁa.sjo.si.ne\ 
 ayons  ratiociné   \ɛ.jɔ̃ ʁa.sjo.si.ne\ 
 ayez  ratiociné   \ɛ.je ʁa.sjo.si.ne\