Conjugaison:français/rechamarrer

Conjugaison en français
rechamarrer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de rechamarrer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  rechamarre \ʒə  ʁə.ʃa.maʁ\
tu  rechamarres \ty  ʁə.ʃa.maʁ\
il/elle/on  rechamarre \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.maʁ\
nous  rechamarrons \nu  ʁə.ʃa.ma.ʁɔ̃\
vous  rechamarrez \vu  ʁə.ʃa.ma.ʁe\
ils/elles  rechamarrent \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.maʁ\
Passé composé
j’ai  rechamarré  \ʒ‿e ʁə.ʃa.ma.ʁe\
tu as  rechamarré  \ty a ʁə.ʃa.ma.ʁe\
il/elle/on a  rechamarré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.ʃa.ma.ʁe\
nous avons  rechamarré  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
vous avez  rechamarré  \vu.z‿a.ve ʁə.ʃa.ma.ʁe\
ils/elles ont  rechamarré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
Imparfait
je  rechamarrais \ʒə  ʁə.ʃa.ma.ʁɛ\
tu  rechamarrais \ty  ʁə.ʃa.ma.ʁɛ\
il/elle/on  rechamarrait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ma.ʁɛ\
nous  rechamarrions \nu  ʁə.ʃa.ma.ʁjɔ̃\
vous  rechamarriez \vu  ʁə.ʃa.ma.ʁje\
ils/elles  rechamarraient \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ma.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  rechamarré  \ʒ‿a.vɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
tu avais  rechamarré  \ty a.vɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
il/elle/on avait  rechamarré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
nous avions  rechamarré  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
vous aviez  rechamarré  \vu.z‿a.vje ʁə.ʃa.ma.ʁe\
ils/elles avaient  rechamarré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
Passé simple
je  rechamarrai \ʒə  ʁə.ʃa.ma.ʁe\
tu  rechamarras \ty  ʁə.ʃa.ma.ʁa\
il/elle/on  rechamarra \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ma.ʁa\
nous  rechamarrâmes \nu  ʁə.ʃa.ma.ʁam\
vous  rechamarrâtes \vu  ʁə.ʃa.ma.ʁat\
ils/elles  rechamarrèrent \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ma.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  rechamarré  \ʒ‿y ʁə.ʃa.ma.ʁe\
tu eus  rechamarré  \ty y ʁə.ʃa.ma.ʁe\
il/elle/on eut  rechamarré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ʃa.ma.ʁe\
nous eûmes  rechamarré  \nu.z‿ym ʁə.ʃa.ma.ʁe\
vous eûtes  rechamarré  \vu.z‿yt ʁə.ʃa.ma.ʁe\
ils/elles eurent  rechamarré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
Futur simple
je  rechamarrerai \ʒə  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁe\
tu  rechamarreras \ty  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁa\
il/elle/on  rechamarrera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁa\
nous  rechamarrerons \nu  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁɔ̃\
vous  rechamarrerez \vu  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁe\
ils/elles  rechamarreront \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ma.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  rechamarré  \ʒ‿o.ʁe ʁə.ʃa.ma.ʁe\
tu auras  rechamarré  \ty o.ʁa ʁə.ʃa.ma.ʁe\
il/elle/on aura  rechamarré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.ʃa.ma.ʁe\
nous aurons  rechamarré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
vous aurez  rechamarré  \vu.z‿o.ʁe ʁə.ʃa.ma.ʁe\
ils/elles auront  rechamarré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  rechamarre \kə ʒə  ʁə.ʃa.maʁ\
que tu  rechamarres \kə ty  ʁə.ʃa.maʁ\
qu’il/elle/on  rechamarre \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.maʁ\
que nous  rechamarrions \kə nu  ʁə.ʃa.ma.ʁjɔ̃\
que vous  rechamarriez \kə vu  ʁə.ʃa.ma.ʁje\
qu’ils/elles  rechamarrent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ʃa.maʁ\
Passé
que j’aie  rechamarré  \kə ʒ‿ɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que tu aies  rechamarré  \kə ty ɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
qu’il/elle/on ait  rechamarré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que nous ayons  rechamarré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que vous ayez  rechamarré  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.ʃa.ma.ʁe\
qu’ils/elles aient  rechamarré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
Imparfait
que je  rechamarrasse \kə ʒə  ʁə.ʃa.ma.ʁas\
que tu  rechamarrasses \kə ty  ʁə.ʃa.ma.ʁas\
qu’il/elle/on  rechamarrât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ma.ʁa\
que nous  rechamarrassions \kə nu  ʁə.ʃa.ma.ʁa.sjɔ̃\
que vous  rechamarrassiez \kə vu  ʁə.ʃa.ma.ʁa.sje\
qu’ils/elles  rechamarrassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ma.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  rechamarré  \kə ʒ‿ys ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que tu eusses  rechamarré  \kə ty ys ʁə.ʃa.ma.ʁe\
qu’il/elle/on eût  rechamarré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que nous eussions  rechamarré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\
que vous eussiez  rechamarré  \kə vu.z‿y.sje ʁə.ʃa.ma.ʁe\
qu’ils/elles eussent  rechamarré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.ʃa.ma.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  rechamarre  \ʁə.ʃa.maʁ\
  rechamarrons  \ʁə.ʃa.ma.ʁɔ̃\
  rechamarrez  \ʁə.ʃa.ma.ʁe\
Passé
 aie  rechamarré   \ɛ ʁə.ʃa.ma.ʁe\ 
 ayons  rechamarré   \ɛ.jɔ̃ ʁə.ʃa.ma.ʁe\ 
 ayez  rechamarré   \ɛ.je ʁə.ʃa.ma.ʁe\