Conjugaison:français/recharruer

Conjugaison en français
recharruer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-uer}}

Conjugaison de recharruer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  recharrue \ʒə  ʁə.ʃa.ʁy\
tu  recharrues \ty  ʁə.ʃa.ʁy\
il/elle/on  recharrue \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁy\
nous  recharruons \nu  ʁə.ʃa.ʁɥɔ̃\
vous  recharruez \vu  ʁə.ʃa.ʁɥe\
ils/elles  recharruent \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁy\
Passé composé
j’ai  recharrué  \ʒ‿e ʁə.ʃa.ʁɥe\
tu as  recharrué  \ty a ʁə.ʃa.ʁɥe\
il/elle/on a  recharrué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.ʃa.ʁɥe\
nous avons  recharrué  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
vous avez  recharrué  \vu.z‿a.ve ʁə.ʃa.ʁɥe\
ils/elles ont  recharrué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
Imparfait
je  recharruais \ʒə  ʁə.ʃa.ʁɥɛ\
tu  recharruais \ty  ʁə.ʃa.ʁɥɛ\
il/elle/on  recharruait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁɥɛ\
nous  recharruions \nu  ʁə.ʃa.ʁy.jɔ̃\
vous  recharruiez \vu  ʁə.ʃa.ʁy.je\
ils/elles  recharruaient \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁɥɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  recharrué  \ʒ‿a.vɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
tu avais  recharrué  \ty a.vɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
il/elle/on avait  recharrué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
nous avions  recharrué  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
vous aviez  recharrué  \vu.z‿a.vje ʁə.ʃa.ʁɥe\
ils/elles avaient  recharrué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
Passé simple
je  recharruai \ʒə  ʁə.ʃa.ʁɥe\
tu  recharruas \ty  ʁə.ʃa.ʁɥa\
il/elle/on  recharrua \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁɥa\
nous  recharruâmes \nu  ʁə.ʃa.ʁɥam\
vous  recharruâtes \vu  ʁə.ʃa.ʁɥat\
ils/elles  recharruèrent \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁɥɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  recharrué  \ʒ‿y ʁə.ʃa.ʁɥe\
tu eus  recharrué  \ty y ʁə.ʃa.ʁɥe\
il/elle/on eut  recharrué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ʃa.ʁɥe\
nous eûmes  recharrué  \nu.z‿ym ʁə.ʃa.ʁɥe\
vous eûtes  recharrué  \vu.z‿yt ʁə.ʃa.ʁɥe\
ils/elles eurent  recharrué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.ʃa.ʁɥe\
Futur simple
je  recharruerai \ʒə  ʁə.ʃa.ʁy.ʁe\
tu  recharrueras \ty  ʁə.ʃa.ʁy.ʁa\
il/elle/on  recharruera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁy.ʁa\
nous  recharruerons \nu  ʁə.ʃa.ʁy.ʁɔ̃\
vous  recharruerez \vu  ʁə.ʃa.ʁy.ʁe\
ils/elles  recharrueront \[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁy.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  recharrué  \ʒ‿o.ʁe ʁə.ʃa.ʁɥe\
tu auras  recharrué  \ty o.ʁa ʁə.ʃa.ʁɥe\
il/elle/on aura  recharrué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.ʃa.ʁɥe\
nous aurons  recharrué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
vous aurez  recharrué  \vu.z‿o.ʁe ʁə.ʃa.ʁɥe\
ils/elles auront  recharrué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\

Subjonctif

Présent
que je  recharrue \kə ʒə  ʁə.ʃa.ʁy\
que tu  recharrues \kə ty  ʁə.ʃa.ʁy\
qu’il/elle/on  recharrue \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁy\
que nous  recharruions \kə nu  ʁə.ʃa.ʁy.jɔ̃\
que vous  recharruiez \kə vu  ʁə.ʃa.ʁy.je\
qu’ils/elles  recharruent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁy\
Passé
que j’aie  recharrué  \kə ʒ‿ɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
que tu aies  recharrué  \kə ty ɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
qu’il/elle/on ait  recharrué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
que nous ayons  recharrué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
que vous ayez  recharrué  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.ʃa.ʁɥe\
qu’ils/elles aient  recharrué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\
Imparfait
que je  recharruasse \kə ʒə  ʁə.ʃa.ʁɥas\
que tu  recharruasses \kə ty  ʁə.ʃa.ʁɥas\
qu’il/elle/on  recharruât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ʃa.ʁɥa\
que nous  recharruassions \kə nu  ʁə.ʃa.ʁɥa.sjɔ̃\
que vous  recharruassiez \kə vu  ʁə.ʃa.ʁɥa.sje\
qu’ils/elles  recharruassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ʃa.ʁɥas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  recharrué  \kə ʒ‿ys ʁə.ʃa.ʁɥe\
que tu eusses  recharrué  \kə ty ys ʁə.ʃa.ʁɥe\
qu’il/elle/on eût  recharrué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ʃa.ʁɥe\
que nous eussions  recharrué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\
que vous eussiez  recharrué  \kə vu.z‿y.sje ʁə.ʃa.ʁɥe\
qu’ils/elles eussent  recharrué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.ʃa.ʁɥe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  recharrue  \ʁə.ʃa.ʁy\
  recharruons  \ʁə.ʃa.ʁɥɔ̃\
  recharruez  \ʁə.ʃa.ʁɥe\
Passé
 aie  recharrué   \ɛ ʁə.ʃa.ʁɥe\ 
 ayons  recharrué   \ɛ.jɔ̃ ʁə.ʃa.ʁɥe\ 
 ayez  recharrué   \ɛ.je ʁə.ʃa.ʁɥe\