Conjugaison:français/renitrater

Conjugaison en français
renitrater
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de renitrater, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  renitrate \ʒə  ʁə.ni.tʁat\
tu  renitrates \ty  ʁə.ni.tʁat\
il/elle/on  renitrate \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁat\
nous  renitratons \nu  ʁə.ni.tʁa.tɔ̃\
vous  renitratez \vu  ʁə.ni.tʁa.te\
ils/elles  renitratent \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁat\
Passé composé
j’ai  renitraté  \ʒ‿e ʁə.ni.tʁa.te\
tu as  renitraté  \ty a ʁə.ni.tʁa.te\
il/elle/on a  renitraté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.ni.tʁa.te\
nous avons  renitraté  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
vous avez  renitraté  \vu.z‿a.ve ʁə.ni.tʁa.te\
ils/elles ont  renitraté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
Imparfait
je  renitratais \ʒə  ʁə.ni.tʁa.tɛ\
tu  renitratais \ty  ʁə.ni.tʁa.tɛ\
il/elle/on  renitratait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁa.tɛ\
nous  renitrations \nu  ʁə.ni.tʁa.tjɔ̃\
vous  renitratiez \vu  ʁə.ni.tʁa.tje\
ils/elles  renitrataient \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁa.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  renitraté  \ʒ‿a.vɛ ʁə.ni.tʁa.te\
tu avais  renitraté  \ty a.vɛ ʁə.ni.tʁa.te\
il/elle/on avait  renitraté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.ni.tʁa.te\
nous avions  renitraté  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
vous aviez  renitraté  \vu.z‿a.vje ʁə.ni.tʁa.te\
ils/elles avaient  renitraté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.ni.tʁa.te\
Passé simple
je  renitratai \ʒə  ʁə.ni.tʁa.te\
tu  renitratas \ty  ʁə.ni.tʁa.ta\
il/elle/on  renitrata \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁa.ta\
nous  renitratâmes \nu  ʁə.ni.tʁa.tam\
vous  renitratâtes \vu  ʁə.ni.tʁa.tat\
ils/elles  renitratèrent \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁa.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  renitraté  \ʒ‿y ʁə.ni.tʁa.te\
tu eus  renitraté  \ty y ʁə.ni.tʁa.te\
il/elle/on eut  renitraté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ni.tʁa.te\
nous eûmes  renitraté  \nu.z‿ym ʁə.ni.tʁa.te\
vous eûtes  renitraté  \vu.z‿yt ʁə.ni.tʁa.te\
ils/elles eurent  renitraté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.ni.tʁa.te\
Futur simple
je  renitraterai \ʒə  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁe\
tu  renitrateras \ty  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  renitratera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁa\
nous  renitraterons \nu  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  renitraterez \vu  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁe\
ils/elles  renitrateront \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁa.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  renitraté  \ʒ‿o.ʁe ʁə.ni.tʁa.te\
tu auras  renitraté  \ty o.ʁa ʁə.ni.tʁa.te\
il/elle/on aura  renitraté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.ni.tʁa.te\
nous aurons  renitraté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
vous aurez  renitraté  \vu.z‿o.ʁe ʁə.ni.tʁa.te\
ils/elles auront  renitraté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\

Subjonctif

Présent
que je  renitrate \kə ʒə  ʁə.ni.tʁat\
que tu  renitrates \kə ty  ʁə.ni.tʁat\
qu’il/elle/on  renitrate \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁat\
que nous  renitrations \kə nu  ʁə.ni.tʁa.tjɔ̃\
que vous  renitratiez \kə vu  ʁə.ni.tʁa.tje\
qu’ils/elles  renitratent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁat\
Passé
que j’aie  renitraté  \kə ʒ‿ɛ ʁə.ni.tʁa.te\
que tu aies  renitraté  \kə ty ɛ ʁə.ni.tʁa.te\
qu’il/elle/on ait  renitraté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.ni.tʁa.te\
que nous ayons  renitraté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
que vous ayez  renitraté  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.ni.tʁa.te\
qu’ils/elles aient  renitraté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.ni.tʁa.te\
Imparfait
que je  renitratasse \kə ʒə  ʁə.ni.tʁa.tas\
que tu  renitratasses \kə ty  ʁə.ni.tʁa.tas\
qu’il/elle/on  renitratât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁa.ta\
que nous  renitratassions \kə nu  ʁə.ni.tʁa.ta.sjɔ̃\
que vous  renitratassiez \kə vu  ʁə.ni.tʁa.ta.sje\
qu’ils/elles  renitratassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁa.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  renitraté  \kə ʒ‿ys ʁə.ni.tʁa.te\
que tu eusses  renitraté  \kə ty ys ʁə.ni.tʁa.te\
qu’il/elle/on eût  renitraté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ni.tʁa.te\
que nous eussions  renitraté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\
que vous eussiez  renitraté  \kə vu.z‿y.sje ʁə.ni.tʁa.te\
qu’ils/elles eussent  renitraté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.ni.tʁa.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  renitrate  \ʁə.ni.tʁat\
  renitratons  \ʁə.ni.tʁa.tɔ̃\
  renitratez  \ʁə.ni.tʁa.te\
Passé
 aie  renitraté   \ɛ ʁə.ni.tʁa.te\ 
 ayons  renitraté   \ɛ.jɔ̃ ʁə.ni.tʁa.te\ 
 ayez  renitraté   \ɛ.je ʁə.ni.tʁa.te\