Conjugaison:français/renitrurer

Conjugaison en français
renitrurer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de renitrurer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  renitrure \ʒə  ʁə.ni.tʁyʁ\
tu  renitrures \ty  ʁə.ni.tʁyʁ\
il/elle/on  renitrure \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁyʁ\
nous  renitrurons \nu  ʁə.ni.tʁy.ʁɔ̃\
vous  renitrurez \vu  ʁə.ni.tʁy.ʁe\
ils/elles  renitrurent \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁyʁ\
Passé composé
j’ai  renitruré  \ʒ‿e ʁə.ni.tʁy.ʁe\
tu as  renitruré  \ty a ʁə.ni.tʁy.ʁe\
il/elle/on a  renitruré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.ni.tʁy.ʁe\
nous avons  renitruré  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
vous avez  renitruré  \vu.z‿a.ve ʁə.ni.tʁy.ʁe\
ils/elles ont  renitruré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
Imparfait
je  renitrurais \ʒə  ʁə.ni.tʁy.ʁɛ\
tu  renitrurais \ty  ʁə.ni.tʁy.ʁɛ\
il/elle/on  renitrurait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁy.ʁɛ\
nous  renitrurions \nu  ʁə.ni.tʁy.ʁjɔ̃\
vous  renitruriez \vu  ʁə.ni.tʁy.ʁje\
ils/elles  renitruraient \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁy.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  renitruré  \ʒ‿a.vɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
tu avais  renitruré  \ty a.vɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
il/elle/on avait  renitruré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
nous avions  renitruré  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
vous aviez  renitruré  \vu.z‿a.vje ʁə.ni.tʁy.ʁe\
ils/elles avaient  renitruré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
Passé simple
je  renitrurai \ʒə  ʁə.ni.tʁy.ʁe\
tu  renitruras \ty  ʁə.ni.tʁy.ʁa\
il/elle/on  renitrura \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁy.ʁa\
nous  renitrurâmes \nu  ʁə.ni.tʁy.ʁam\
vous  renitrurâtes \vu  ʁə.ni.tʁy.ʁat\
ils/elles  renitrurèrent \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁy.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  renitruré  \ʒ‿y ʁə.ni.tʁy.ʁe\
tu eus  renitruré  \ty y ʁə.ni.tʁy.ʁe\
il/elle/on eut  renitruré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ni.tʁy.ʁe\
nous eûmes  renitruré  \nu.z‿ym ʁə.ni.tʁy.ʁe\
vous eûtes  renitruré  \vu.z‿yt ʁə.ni.tʁy.ʁe\
ils/elles eurent  renitruré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
Futur simple
je  renitrurerai \ʒə  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁe\
tu  renitrureras \ty  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁa\
il/elle/on  renitrurera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁa\
nous  renitrurerons \nu  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁɔ̃\
vous  renitrurerez \vu  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁe\
ils/elles  renitrureront \[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁy.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  renitruré  \ʒ‿o.ʁe ʁə.ni.tʁy.ʁe\
tu auras  renitruré  \ty o.ʁa ʁə.ni.tʁy.ʁe\
il/elle/on aura  renitruré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.ni.tʁy.ʁe\
nous aurons  renitruré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
vous aurez  renitruré  \vu.z‿o.ʁe ʁə.ni.tʁy.ʁe\
ils/elles auront  renitruré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  renitrure \kə ʒə  ʁə.ni.tʁyʁ\
que tu  renitrures \kə ty  ʁə.ni.tʁyʁ\
qu’il/elle/on  renitrure \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁyʁ\
que nous  renitrurions \kə nu  ʁə.ni.tʁy.ʁjɔ̃\
que vous  renitruriez \kə vu  ʁə.ni.tʁy.ʁje\
qu’ils/elles  renitrurent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁyʁ\
Passé
que j’aie  renitruré  \kə ʒ‿ɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que tu aies  renitruré  \kə ty ɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
qu’il/elle/on ait  renitruré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que nous ayons  renitruré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que vous ayez  renitruré  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.ni.tʁy.ʁe\
qu’ils/elles aient  renitruré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
Imparfait
que je  renitrurasse \kə ʒə  ʁə.ni.tʁy.ʁas\
que tu  renitrurasses \kə ty  ʁə.ni.tʁy.ʁas\
qu’il/elle/on  renitrurât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.ni.tʁy.ʁa\
que nous  renitrurassions \kə nu  ʁə.ni.tʁy.ʁa.sjɔ̃\
que vous  renitrurassiez \kə vu  ʁə.ni.tʁy.ʁa.sje\
qu’ils/elles  renitrurassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.ni.tʁy.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  renitruré  \kə ʒ‿ys ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que tu eusses  renitruré  \kə ty ys ʁə.ni.tʁy.ʁe\
qu’il/elle/on eût  renitruré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que nous eussions  renitruré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\
que vous eussiez  renitruré  \kə vu.z‿y.sje ʁə.ni.tʁy.ʁe\
qu’ils/elles eussent  renitruré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.ni.tʁy.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  renitrure  \ʁə.ni.tʁyʁ\
  renitrurons  \ʁə.ni.tʁy.ʁɔ̃\
  renitrurez  \ʁə.ni.tʁy.ʁe\
Passé
 aie  renitruré   \ɛ ʁə.ni.tʁy.ʁe\ 
 ayons  renitruré   \ɛ.jɔ̃ ʁə.ni.tʁy.ʁe\ 
 ayez  renitruré   \ɛ.je ʁə.ni.tʁy.ʁe\