Conjugaison:français/repicoler

Conjugaison en français
repicoler
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de repicoler, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  repicole \ʒə  ʁə.pi.kɔl\
tu  repicoles \ty  ʁə.pi.kɔl\
il/elle/on  repicole \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔl\
nous  repicolons \nu  ʁə.pi.kɔ.lɔ̃\
vous  repicolez \vu  ʁə.pi.kɔ.le\
ils/elles  repicolent \[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔl\
Passé composé
j’ai  repicolé  \ʒ‿e ʁə.pi.kɔ.le\
tu as  repicolé  \ty a ʁə.pi.kɔ.le\
il/elle/on a  repicolé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.pi.kɔ.le\
nous avons  repicolé  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
vous avez  repicolé  \vu.z‿a.ve ʁə.pi.kɔ.le\
ils/elles ont  repicolé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
Imparfait
je  repicolais \ʒə  ʁə.pi.kɔ.lɛ\
tu  repicolais \ty  ʁə.pi.kɔ.lɛ\
il/elle/on  repicolait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔ.lɛ\
nous  repicolions \nu  ʁə.pi.kɔ.ljɔ̃\
vous  repicoliez \vu  ʁə.pi.kɔ.lje\
ils/elles  repicolaient \[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔ.lɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  repicolé  \ʒ‿a.vɛ ʁə.pi.kɔ.le\
tu avais  repicolé  \ty a.vɛ ʁə.pi.kɔ.le\
il/elle/on avait  repicolé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.pi.kɔ.le\
nous avions  repicolé  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
vous aviez  repicolé  \vu.z‿a.vje ʁə.pi.kɔ.le\
ils/elles avaient  repicolé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.pi.kɔ.le\
Passé simple
je  repicolai \ʒə  ʁə.pi.kɔ.le\
tu  repicolas \ty  ʁə.pi.kɔ.la\
il/elle/on  repicola \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔ.la\
nous  repicolâmes \nu  ʁə.pi.kɔ.lam\
vous  repicolâtes \vu  ʁə.pi.kɔ.lat\
ils/elles  repicolèrent \[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔ.lɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  repicolé  \ʒ‿y ʁə.pi.kɔ.le\
tu eus  repicolé  \ty y ʁə.pi.kɔ.le\
il/elle/on eut  repicolé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pi.kɔ.le\
nous eûmes  repicolé  \nu.z‿ym ʁə.pi.kɔ.le\
vous eûtes  repicolé  \vu.z‿yt ʁə.pi.kɔ.le\
ils/elles eurent  repicolé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.pi.kɔ.le\
Futur simple
je  repicolerai \ʒə  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁe\
tu  repicoleras \ty  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁa\
il/elle/on  repicolera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁa\
nous  repicolerons \nu  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁɔ̃\
vous  repicolerez \vu  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁe\
ils/elles  repicoleront \[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔ.l(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  repicolé  \ʒ‿o.ʁe ʁə.pi.kɔ.le\
tu auras  repicolé  \ty o.ʁa ʁə.pi.kɔ.le\
il/elle/on aura  repicolé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.pi.kɔ.le\
nous aurons  repicolé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
vous aurez  repicolé  \vu.z‿o.ʁe ʁə.pi.kɔ.le\
ils/elles auront  repicolé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\

Subjonctif

Présent
que je  repicole \kə ʒə  ʁə.pi.kɔl\
que tu  repicoles \kə ty  ʁə.pi.kɔl\
qu’il/elle/on  repicole \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔl\
que nous  repicolions \kə nu  ʁə.pi.kɔ.ljɔ̃\
que vous  repicoliez \kə vu  ʁə.pi.kɔ.lje\
qu’ils/elles  repicolent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔl\
Passé
que j’aie  repicolé  \kə ʒ‿ɛ ʁə.pi.kɔ.le\
que tu aies  repicolé  \kə ty ɛ ʁə.pi.kɔ.le\
qu’il/elle/on ait  repicolé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.pi.kɔ.le\
que nous ayons  repicolé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
que vous ayez  repicolé  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.pi.kɔ.le\
qu’ils/elles aient  repicolé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.pi.kɔ.le\
Imparfait
que je  repicolasse \kə ʒə  ʁə.pi.kɔ.las\
que tu  repicolasses \kə ty  ʁə.pi.kɔ.las\
qu’il/elle/on  repicolât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.kɔ.la\
que nous  repicolassions \kə nu  ʁə.pi.kɔ.la.sjɔ̃\
que vous  repicolassiez \kə vu  ʁə.pi.kɔ.la.sje\
qu’ils/elles  repicolassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pi.kɔ.las\
Plus-que-parfait
que j’eusse  repicolé  \kə ʒ‿ys ʁə.pi.kɔ.le\
que tu eusses  repicolé  \kə ty ys ʁə.pi.kɔ.le\
qu’il/elle/on eût  repicolé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pi.kɔ.le\
que nous eussions  repicolé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\
que vous eussiez  repicolé  \kə vu.z‿y.sje ʁə.pi.kɔ.le\
qu’ils/elles eussent  repicolé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.pi.kɔ.le\

Conditionnel

Impératif

Présent
  repicole  \ʁə.pi.kɔl\
  repicolons  \ʁə.pi.kɔ.lɔ̃\
  repicolez  \ʁə.pi.kɔ.le\
Passé
 aie  repicolé   \ɛ ʁə.pi.kɔ.le\ 
 ayons  repicolé   \ɛ.jɔ̃ ʁə.pi.kɔ.le\ 
 ayez  repicolé   \ɛ.je ʁə.pi.kɔ.le\