Conjugaison:français/repipeauter

Conjugaison en français
repipeauter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de repipeauter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  repipeaute \ʒə  ʁə.pi.pɔt\
tu  repipeautes \ty  ʁə.pi.pɔt\
il/elle/on  repipeaute \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔt\
nous  repipeautons \nu  ʁə.pi.pɔ.tɔ̃\
vous  repipeautez \vu  ʁə.pi.pɔ.te\
ils/elles  repipeautent \[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔt\
Passé composé
j’ai  repipeauté  \ʒ‿e ʁə.pi.pɔ.te\
tu as  repipeauté  \ty a ʁə.pi.pɔ.te\
il/elle/on a  repipeauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.pi.pɔ.te\
nous avons  repipeauté  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
vous avez  repipeauté  \vu.z‿a.ve ʁə.pi.pɔ.te\
ils/elles ont  repipeauté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
Imparfait
je  repipeautais \ʒə  ʁə.pi.pɔ.tɛ\
tu  repipeautais \ty  ʁə.pi.pɔ.tɛ\
il/elle/on  repipeautait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔ.tɛ\
nous  repipeautions \nu  ʁə.pi.pɔ.tjɔ̃\
vous  repipeautiez \vu  ʁə.pi.pɔ.tje\
ils/elles  repipeautaient \[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔ.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  repipeauté  \ʒ‿a.vɛ ʁə.pi.pɔ.te\
tu avais  repipeauté  \ty a.vɛ ʁə.pi.pɔ.te\
il/elle/on avait  repipeauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.pi.pɔ.te\
nous avions  repipeauté  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
vous aviez  repipeauté  \vu.z‿a.vje ʁə.pi.pɔ.te\
ils/elles avaient  repipeauté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.pi.pɔ.te\
Passé simple
je  repipeautai \ʒə  ʁə.pi.pɔ.te\
tu  repipeautas \ty  ʁə.pi.pɔ.ta\
il/elle/on  repipeauta \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔ.ta\
nous  repipeautâmes \nu  ʁə.pi.pɔ.tam\
vous  repipeautâtes \vu  ʁə.pi.pɔ.tat\
ils/elles  repipeautèrent \[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔ.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  repipeauté  \ʒ‿y ʁə.pi.pɔ.te\
tu eus  repipeauté  \ty y ʁə.pi.pɔ.te\
il/elle/on eut  repipeauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pi.pɔ.te\
nous eûmes  repipeauté  \nu.z‿ym ʁə.pi.pɔ.te\
vous eûtes  repipeauté  \vu.z‿yt ʁə.pi.pɔ.te\
ils/elles eurent  repipeauté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.pi.pɔ.te\
Futur simple
je  repipeauterai \ʒə  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁe\
tu  repipeauteras \ty  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  repipeautera \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁa\
nous  repipeauterons \nu  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  repipeauterez \vu  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁe\
ils/elles  repipeauteront \[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔ.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  repipeauté  \ʒ‿o.ʁe ʁə.pi.pɔ.te\
tu auras  repipeauté  \ty o.ʁa ʁə.pi.pɔ.te\
il/elle/on aura  repipeauté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.pi.pɔ.te\
nous aurons  repipeauté  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
vous aurez  repipeauté  \vu.z‿o.ʁe ʁə.pi.pɔ.te\
ils/elles auront  repipeauté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\

Subjonctif

Présent
que je  repipeaute \kə ʒə  ʁə.pi.pɔt\
que tu  repipeautes \kə ty  ʁə.pi.pɔt\
qu’il/elle/on  repipeaute \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔt\
que nous  repipeautions \kə nu  ʁə.pi.pɔ.tjɔ̃\
que vous  repipeautiez \kə vu  ʁə.pi.pɔ.tje\
qu’ils/elles  repipeautent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔt\
Passé
que j’aie  repipeauté  \kə ʒ‿ɛ ʁə.pi.pɔ.te\
que tu aies  repipeauté  \kə ty ɛ ʁə.pi.pɔ.te\
qu’il/elle/on ait  repipeauté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.pi.pɔ.te\
que nous ayons  repipeauté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
que vous ayez  repipeauté  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.pi.pɔ.te\
qu’ils/elles aient  repipeauté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.pi.pɔ.te\
Imparfait
que je  repipeautasse \kə ʒə  ʁə.pi.pɔ.tas\
que tu  repipeautasses \kə ty  ʁə.pi.pɔ.tas\
qu’il/elle/on  repipeautât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.pi.pɔ.ta\
que nous  repipeautassions \kə nu  ʁə.pi.pɔ.ta.sjɔ̃\
que vous  repipeautassiez \kə vu  ʁə.pi.pɔ.ta.sje\
qu’ils/elles  repipeautassent \k‿[il/ɛl]  ʁə.pi.pɔ.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  repipeauté  \kə ʒ‿ys ʁə.pi.pɔ.te\
que tu eusses  repipeauté  \kə ty ys ʁə.pi.pɔ.te\
qu’il/elle/on eût  repipeauté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.pi.pɔ.te\
que nous eussions  repipeauté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\
que vous eussiez  repipeauté  \kə vu.z‿y.sje ʁə.pi.pɔ.te\
qu’ils/elles eussent  repipeauté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.pi.pɔ.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  repipeaute  \ʁə.pi.pɔt\
  repipeautons  \ʁə.pi.pɔ.tɔ̃\
  repipeautez  \ʁə.pi.pɔ.te\
Passé
 aie  repipeauté   \ɛ ʁə.pi.pɔ.te\ 
 ayons  repipeauté   \ɛ.jɔ̃ ʁə.pi.pɔ.te\ 
 ayez  repipeauté   \ɛ.je ʁə.pi.pɔ.te\