Conjugaison:français/retontir

Conjugaison en français
retontir
Verbe du deuxième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-2}}

Conjugaison de retontir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  retontis \ʒə  ʁə.tɔ̃.ti\
tu  retontis \ty  ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on  retontit \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.ti\
nous  retontissons \nu  ʁə.tɔ̃.ti.sɔ̃\
vous  retontissez \vu  ʁə.tɔ̃.ti.se\
ils/elles  retontissent \[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.tis\
Passé composé
j’ai  retonti  \ʒ‿e ʁə.tɔ̃.ti\
tu as  retonti  \ty a ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on a  retonti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.tɔ̃.ti\
nous avons  retonti  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
vous avez  retonti  \vu.z‿a.ve ʁə.tɔ̃.ti\
ils/elles ont  retonti  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
Imparfait
je  retontissais \ʒə  ʁə.tɔ̃.ti.sɛ\
tu  retontissais \ty  ʁə.tɔ̃.ti.sɛ\
il/elle/on  retontissait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.ti.sɛ\
nous  retontissions \nu  ʁə.tɔ̃.ti.sjɔ̃\
vous  retontissiez \vu  ʁə.tɔ̃.ti.sje\
ils/elles  retontissaient \[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.ti.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  retonti  \ʒ‿a.vɛ ʁə.tɔ̃.ti\
tu avais  retonti  \ty a.vɛ ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on avait  retonti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.tɔ̃.ti\
nous avions  retonti  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
vous aviez  retonti  \vu.z‿a.vje ʁə.tɔ̃.ti\
ils/elles avaient  retonti  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.tɔ̃.ti\
Passé simple
je  retontis \ʒə  ʁə.tɔ̃.ti\
tu  retontis \ty  ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on  retontit \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.ti\
nous  retontîmes \nu  ʁə.tɔ̃.tim\
vous  retontîtes \vu  ʁə.tɔ̃.tit\
ils/elles  retontirent \[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.tiʁ\
Passé antérieur
j’eus  retonti  \ʒ‿y ʁə.tɔ̃.ti\
tu eus  retonti  \ty y ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on eut  retonti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.tɔ̃.ti\
nous eûmes  retonti  \nu.z‿ym ʁə.tɔ̃.ti\
vous eûtes  retonti  \vu.z‿yt ʁə.tɔ̃.ti\
ils/elles eurent  retonti  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.tɔ̃.ti\
Futur simple
je  retontirai \ʒə  ʁə.tɔ̃.ti.ʁe\
tu  retontiras \ty  ʁə.tɔ̃.ti.ʁa\
il/elle/on  retontira \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.ti.ʁa\
nous  retontirons \nu  ʁə.tɔ̃.ti.ʁɔ̃\
vous  retontirez \vu  ʁə.tɔ̃.ti.ʁe\
ils/elles  retontiront \[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.ti.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  retonti  \ʒ‿o.ʁe ʁə.tɔ̃.ti\
tu auras  retonti  \ty o.ʁa ʁə.tɔ̃.ti\
il/elle/on aura  retonti  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.tɔ̃.ti\
nous aurons  retonti  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
vous aurez  retonti  \vu.z‿o.ʁe ʁə.tɔ̃.ti\
ils/elles auront  retonti  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\

Subjonctif

Présent
que je  retontisse \kə ʒə  ʁə.tɔ̃.tis\
que tu  retontisses \kə ty  ʁə.tɔ̃.tis\
qu’il/elle/on  retontisse \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.tis\
que nous  retontissions \kə nu  ʁə.tɔ̃.ti.sjɔ̃\
que vous  retontissiez \kə vu  ʁə.tɔ̃.ti.sje\
qu’ils/elles  retontissent \k‿[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.tis\
Passé
que j’aie  retonti  \kə ʒ‿ɛ ʁə.tɔ̃.ti\
que tu aies  retonti  \kə ty ɛ ʁə.tɔ̃.ti\
qu’il/elle/on ait  retonti  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.tɔ̃.ti\
que nous ayons  retonti  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
que vous ayez  retonti  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.tɔ̃.ti\
qu’ils/elles aient  retonti  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.tɔ̃.ti\
Imparfait
que je  retontisse \kə ʒə  ʁə.tɔ̃.tis\
que tu  retontisses \kə ty  ʁə.tɔ̃.tis\
qu’il/elle/on  retontît \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.tɔ̃.ti\
que nous  retontissions \kə nu  ʁə.tɔ̃.ti.sjɔ̃\
que vous  retontissiez \kə vu  ʁə.tɔ̃.ti.sje\
qu’ils/elles  retontissent \k‿[il/ɛl]  ʁə.tɔ̃.tis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  retonti  \kə ʒ‿ys ʁə.tɔ̃.ti\
que tu eusses  retonti  \kə ty ys ʁə.tɔ̃.ti\
qu’il/elle/on eût  retonti  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.tɔ̃.ti\
que nous eussions  retonti  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\
que vous eussiez  retonti  \kə vu.z‿y.sje ʁə.tɔ̃.ti\
qu’ils/elles eussent  retonti  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.tɔ̃.ti\

Conditionnel

Impératif

Présent
  retontis  \ʁə.tɔ̃.ti\
  retontissons  \ʁə.tɔ̃.ti.sɔ̃\
  retontissez  \ʁə.tɔ̃.ti.se\
Passé
 aie  retonti   \ɛ ʁə.tɔ̃.ti\ 
 ayons  retonti   \ɛ.jɔ̃ ʁə.tɔ̃.ti\ 
 ayez  retonti   \ɛ.je ʁə.tɔ̃.ti\