Conjugaison:français/siéter
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
se siéter |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-é*er}} |
Conjugaison de se siéter, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | se | siéter | \sə sje.te\ | s’être | siété | \s‿ɛtʁ sje.te\ |
Gérondif | en se | siétant | \ɑ̃ sə sje.tɑ̃\ | en s’étant | siété | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ sje.te\ |
Participe | siétant | \sje.tɑ̃\ | siété | \sje.te\ |
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Futur simple et conditionnel présent traditionnels (et prononciation du XIXe siècle)
|
|