Conjugaison:français/socio-culturaliser

Conjugaison en français
socio-culturaliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de socio-culturaliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  socio-culturalise \ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
tu  socio-culturalises \ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
il/elle/on  socio-culturalise \[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
nous  socio-culturalisons \nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɔ̃\
vous  socio-culturalisez \vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles  socio-culturalisent \[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
Passé composé
j’ai  socio-culturalisé  \ʒ‿e sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu as  socio-culturalisé  \ty a sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on a  socio-culturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
nous avons  socio-culturalisé  \nu.z‿a.vɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
vous avez  socio-culturalisé  \vu.z‿a.ve sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles ont  socio-culturalisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
Imparfait
je  socio-culturalisais \ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɛ\
tu  socio-culturalisais \ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɛ\
il/elle/on  socio-culturalisait \[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɛ\
nous  socio-culturalisions \nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zjɔ̃\
vous  socio-culturalisiez \vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zje\
ils/elles  socio-culturalisaient \[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  socio-culturalisé  \ʒ‿a.vɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu avais  socio-culturalisé  \ty a.vɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on avait  socio-culturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
nous avions  socio-culturalisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
vous aviez  socio-culturalisé  \vu.z‿a.vje sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles avaient  socio-culturalisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
Passé simple
je  socio-culturalisai \ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu  socio-culturalisas \ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.za\
il/elle/on  socio-culturalisa \[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.za\
nous  socio-culturalisâmes \nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zam\
vous  socio-culturalisâtes \vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zat\
ils/elles  socio-culturalisèrent \[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  socio-culturalisé  \ʒ‿y sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu eus  socio-culturalisé  \ty y sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on eut  socio-culturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
nous eûmes  socio-culturalisé  \nu.z‿ym sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
vous eûtes  socio-culturalisé  \vu.z‿yt sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles eurent  socio-culturalisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
Futur simple
je  socio-culturaliserai \ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁe\
tu  socio-culturaliseras \ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  socio-culturalisera \[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁa\
nous  socio-culturaliserons \nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  socio-culturaliserez \vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  socio-culturaliseront \[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  socio-culturalisé  \ʒ‿o.ʁe sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu auras  socio-culturalisé  \ty o.ʁa sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on aura  socio-culturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
nous aurons  socio-culturalisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
vous aurez  socio-culturalisé  \vu.z‿o.ʁe sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles auront  socio-culturalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  socio-culturalise \kə ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
que tu  socio-culturalises \kə ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
qu’il/elle/on  socio-culturalise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
que nous  socio-culturalisions \kə nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zjɔ̃\
que vous  socio-culturalisiez \kə vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zje\
qu’ils/elles  socio-culturalisent \k‿[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.liz\
Passé
que j’aie  socio-culturalisé  \kə ʒ‿ɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que tu aies  socio-culturalisé  \kə ty ɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
qu’il/elle/on ait  socio-culturalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que nous ayons  socio-culturalisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que vous ayez  socio-culturalisé  \kə vu.z‿ɛ.je sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
qu’ils/elles aient  socio-culturalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
Imparfait
que je  socio-culturalisasse \kə ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zas\
que tu  socio-culturalisasses \kə ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zas\
qu’il/elle/on  socio-culturalisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.za\
que nous  socio-culturalisassions \kə nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.za.sjɔ̃\
que vous  socio-culturalisassiez \kə vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.za.sje\
qu’ils/elles  socio-culturalisassent \k‿[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  socio-culturalisé  \kə ʒ‿ys sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que tu eusses  socio-culturalisé  \kə ty ys sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
qu’il/elle/on eût  socio-culturalisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que nous eussions  socio-culturalisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
que vous eussiez  socio-culturalisé  \kə vu.z‿y.sje sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
qu’ils/elles eussent  socio-culturalisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  socio-culturaliserais \ʒə  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  socio-culturaliserais \ty  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  socio-culturaliserait \[il/ɛl/ɔ̃]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  socio-culturaliserions \nu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  socio-culturaliseriez \vu  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.zə.ʁje\
ils/elles  socio-culturaliseraient \[il/ɛl]  sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  socio-culturalisé  \ʒ‿o.ʁɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
tu aurais  socio-culturalisé  \ty o.ʁɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
il/elle/on aurait  socio-culturalisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
nous aurions  socio-culturalisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
vous auriez  socio-culturalisé  \vu.z‿o.ʁje sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\
ils/elles auraient  socio-culturalisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ sɔ.sjo.kyl.ty.ʁa.li.ze\

Impératif