Conjugaison:français/sursocialiser

Conjugaison en français
sursocialiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de sursocialiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  sursocialise \ʒə  syʁ.sɔ.sja.liz\
tu  sursocialises \ty  syʁ.sɔ.sja.liz\
il/elle/on  sursocialise \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.liz\
nous  sursocialisons \nu  syʁ.sɔ.sja.li.zɔ̃\
vous  sursocialisez \vu  syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles  sursocialisent \[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.liz\
Passé composé
j’ai  sursocialisé  \ʒ‿e syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu as  sursocialisé  \ty a syʁ.sɔ.sja.li.ze\
il/elle/on a  sursocialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a syʁ.sɔ.sja.li.ze\
nous avons  sursocialisé  \nu.z‿a.vɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
vous avez  sursocialisé  \vu.z‿a.ve syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles ont  sursocialisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
Imparfait
je  sursocialisais \ʒə  syʁ.sɔ.sja.li.zɛ\
tu  sursocialisais \ty  syʁ.sɔ.sja.li.zɛ\
il/elle/on  sursocialisait \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.li.zɛ\
nous  sursocialisions \nu  syʁ.sɔ.sja.li.zjɔ̃\
vous  sursocialisiez \vu  syʁ.sɔ.sja.li.zje\
ils/elles  sursocialisaient \[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.li.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  sursocialisé  \ʒ‿a.vɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu avais  sursocialisé  \ty a.vɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
il/elle/on avait  sursocialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
nous avions  sursocialisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
vous aviez  sursocialisé  \vu.z‿a.vje syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles avaient  sursocialisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
Passé simple
je  sursocialisai \ʒə  syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu  sursocialisas \ty  syʁ.sɔ.sja.li.za\
il/elle/on  sursocialisa \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.li.za\
nous  sursocialisâmes \nu  syʁ.sɔ.sja.li.zam\
vous  sursocialisâtes \vu  syʁ.sɔ.sja.li.zat\
ils/elles  sursocialisèrent \[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.li.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  sursocialisé  \ʒ‿y syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu eus  sursocialisé  \ty y syʁ.sɔ.sja.li.ze\
il/elle/on eut  sursocialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.sɔ.sja.li.ze\
nous eûmes  sursocialisé  \nu.z‿ym syʁ.sɔ.sja.li.ze\
vous eûtes  sursocialisé  \vu.z‿yt syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles eurent  sursocialisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
Futur simple
je  sursocialiserai \ʒə  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁe\
tu  sursocialiseras \ty  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  sursocialisera \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁa\
nous  sursocialiserons \nu  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  sursocialiserez \vu  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁe\
ils/elles  sursocialiseront \[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  sursocialisé  \ʒ‿o.ʁe syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu auras  sursocialisé  \ty o.ʁa syʁ.sɔ.sja.li.ze\
il/elle/on aura  sursocialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa syʁ.sɔ.sja.li.ze\
nous aurons  sursocialisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
vous aurez  sursocialisé  \vu.z‿o.ʁe syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles auront  sursocialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\

Subjonctif

Présent
que je  sursocialise \kə ʒə  syʁ.sɔ.sja.liz\
que tu  sursocialises \kə ty  syʁ.sɔ.sja.liz\
qu’il/elle/on  sursocialise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.liz\
que nous  sursocialisions \kə nu  syʁ.sɔ.sja.li.zjɔ̃\
que vous  sursocialisiez \kə vu  syʁ.sɔ.sja.li.zje\
qu’ils/elles  sursocialisent \k‿[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.liz\
Passé
que j’aie  sursocialisé  \kə ʒ‿ɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que tu aies  sursocialisé  \kə ty ɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
qu’il/elle/on ait  sursocialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que nous ayons  sursocialisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que vous ayez  sursocialisé  \kə vu.z‿ɛ.je syʁ.sɔ.sja.li.ze\
qu’ils/elles aient  sursocialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
Imparfait
que je  sursocialisasse \kə ʒə  syʁ.sɔ.sja.li.zas\
que tu  sursocialisasses \kə ty  syʁ.sɔ.sja.li.zas\
qu’il/elle/on  sursocialisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.li.za\
que nous  sursocialisassions \kə nu  syʁ.sɔ.sja.li.za.sjɔ̃\
que vous  sursocialisassiez \kə vu  syʁ.sɔ.sja.li.za.sje\
qu’ils/elles  sursocialisassent \k‿[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.li.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  sursocialisé  \kə ʒ‿ys syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que tu eusses  sursocialisé  \kə ty ys syʁ.sɔ.sja.li.ze\
qu’il/elle/on eût  sursocialisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que nous eussions  sursocialisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
que vous eussiez  sursocialisé  \kə vu.z‿y.sje syʁ.sɔ.sja.li.ze\
qu’ils/elles eussent  sursocialisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys syʁ.sɔ.sja.li.ze\

Conditionnel

Présent
je  sursocialiserais \ʒə  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
tu  sursocialiserais \ty  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  sursocialiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
nous  sursocialiserions \nu  syʁ.sɔ.sja.li.zə.ʁjɔ̃\
vous  sursocialiseriez \vu  syʁ.sɔ.sja.li.zə.ʁje\
ils/elles  sursocialiseraient \[il/ɛl]  syʁ.sɔ.sja.li.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  sursocialisé  \ʒ‿o.ʁɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
tu aurais  sursocialisé  \ty o.ʁɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
il/elle/on aurait  sursocialisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
nous aurions  sursocialisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\
vous auriez  sursocialisé  \vu.z‿o.ʁje syʁ.sɔ.sja.li.ze\
ils/elles auraient  sursocialisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\

Impératif

Présent
  sursocialise  \syʁ.sɔ.sja.liz\
  sursocialisons  \syʁ.sɔ.sja.li.zɔ̃\
  sursocialisez  \syʁ.sɔ.sja.li.ze\
Passé
 aie  sursocialisé   \ɛ syʁ.sɔ.sja.li.ze\ 
 ayons  sursocialisé   \ɛ.jɔ̃ syʁ.sɔ.sja.li.ze\ 
 ayez  sursocialisé   \ɛ.je syʁ.sɔ.sja.li.ze\