Conjugaison:français/surtraumatiser

Conjugaison en français
surtraumatiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de surtraumatiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  surtraumatise \ʒə  syʁ.tʁo.ma.tiz\
tu  surtraumatises \ty  syʁ.tʁo.ma.tiz\
il/elle/on  surtraumatise \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.tiz\
nous  surtraumatisons \nu  syʁ.tʁo.ma.ti.zɔ̃\
vous  surtraumatisez \vu  syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles  surtraumatisent \[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.tiz\
Passé composé
j’ai  surtraumatisé  \ʒ‿e syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu as  surtraumatisé  \ty a syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
il/elle/on a  surtraumatisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
nous avons  surtraumatisé  \nu.z‿a.vɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
vous avez  surtraumatisé  \vu.z‿a.ve syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles ont  surtraumatisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
Imparfait
je  surtraumatisais \ʒə  syʁ.tʁo.ma.ti.zɛ\
tu  surtraumatisais \ty  syʁ.tʁo.ma.ti.zɛ\
il/elle/on  surtraumatisait \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.ti.zɛ\
nous  surtraumatisions \nu  syʁ.tʁo.ma.ti.zjɔ̃\
vous  surtraumatisiez \vu  syʁ.tʁo.ma.ti.zje\
ils/elles  surtraumatisaient \[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.ti.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  surtraumatisé  \ʒ‿a.vɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu avais  surtraumatisé  \ty a.vɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
il/elle/on avait  surtraumatisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
nous avions  surtraumatisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
vous aviez  surtraumatisé  \vu.z‿a.vje syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles avaient  surtraumatisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
Passé simple
je  surtraumatisai \ʒə  syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu  surtraumatisas \ty  syʁ.tʁo.ma.ti.za\
il/elle/on  surtraumatisa \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.ti.za\
nous  surtraumatisâmes \nu  syʁ.tʁo.ma.ti.zam\
vous  surtraumatisâtes \vu  syʁ.tʁo.ma.ti.zat\
ils/elles  surtraumatisèrent \[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.ti.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  surtraumatisé  \ʒ‿y syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu eus  surtraumatisé  \ty y syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
il/elle/on eut  surtraumatisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
nous eûmes  surtraumatisé  \nu.z‿ym syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
vous eûtes  surtraumatisé  \vu.z‿yt syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles eurent  surtraumatisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
Futur simple
je  surtraumatiserai \ʒə  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁe\
tu  surtraumatiseras \ty  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  surtraumatisera \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁa\
nous  surtraumatiserons \nu  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  surtraumatiserez \vu  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁe\
ils/elles  surtraumatiseront \[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  surtraumatisé  \ʒ‿o.ʁe syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu auras  surtraumatisé  \ty o.ʁa syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
il/elle/on aura  surtraumatisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
nous aurons  surtraumatisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
vous aurez  surtraumatisé  \vu.z‿o.ʁe syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles auront  surtraumatisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\

Subjonctif

Présent
que je  surtraumatise \kə ʒə  syʁ.tʁo.ma.tiz\
que tu  surtraumatises \kə ty  syʁ.tʁo.ma.tiz\
qu’il/elle/on  surtraumatise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.tiz\
que nous  surtraumatisions \kə nu  syʁ.tʁo.ma.ti.zjɔ̃\
que vous  surtraumatisiez \kə vu  syʁ.tʁo.ma.ti.zje\
qu’ils/elles  surtraumatisent \k‿[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.tiz\
Passé
que j’aie  surtraumatisé  \kə ʒ‿ɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que tu aies  surtraumatisé  \kə ty ɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
qu’il/elle/on ait  surtraumatisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que nous ayons  surtraumatisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que vous ayez  surtraumatisé  \kə vu.z‿ɛ.je syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
qu’ils/elles aient  surtraumatisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
Imparfait
que je  surtraumatisasse \kə ʒə  syʁ.tʁo.ma.ti.zas\
que tu  surtraumatisasses \kə ty  syʁ.tʁo.ma.ti.zas\
qu’il/elle/on  surtraumatisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.ti.za\
que nous  surtraumatisassions \kə nu  syʁ.tʁo.ma.ti.za.sjɔ̃\
que vous  surtraumatisassiez \kə vu  syʁ.tʁo.ma.ti.za.sje\
qu’ils/elles  surtraumatisassent \k‿[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.ti.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  surtraumatisé  \kə ʒ‿ys syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que tu eusses  surtraumatisé  \kə ty ys syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
qu’il/elle/on eût  surtraumatisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que nous eussions  surtraumatisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
que vous eussiez  surtraumatisé  \kə vu.z‿y.sje syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
qu’ils/elles eussent  surtraumatisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys syʁ.tʁo.ma.ti.ze\

Conditionnel

Présent
je  surtraumatiserais \ʒə  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɛ\
tu  surtraumatiserais \ty  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  surtraumatiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɛ\
nous  surtraumatiserions \nu  syʁ.tʁo.ma.ti.zə.ʁjɔ̃\
vous  surtraumatiseriez \vu  syʁ.tʁo.ma.ti.zə.ʁje\
ils/elles  surtraumatiseraient \[il/ɛl]  syʁ.tʁo.ma.ti.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  surtraumatisé  \ʒ‿o.ʁɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
tu aurais  surtraumatisé  \ty o.ʁɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
il/elle/on aurait  surtraumatisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
nous aurions  surtraumatisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
vous auriez  surtraumatisé  \vu.z‿o.ʁje syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
ils/elles auraient  surtraumatisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\

Impératif

Présent
  surtraumatise  \syʁ.tʁo.ma.tiz\
  surtraumatisons  \syʁ.tʁo.ma.ti.zɔ̃\
  surtraumatisez  \syʁ.tʁo.ma.ti.ze\
Passé
 aie  surtraumatisé   \ɛ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\ 
 ayons  surtraumatisé   \ɛ.jɔ̃ syʁ.tʁo.ma.ti.ze\ 
 ayez  surtraumatisé   \ɛ.je syʁ.tʁo.ma.ti.ze\