Conjugaison:français/tenonner

Conjugaison en français
tenonner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de tenonner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  tenonne \ʒə  tə.nɔn\
tu  tenonnes \ty  tə.nɔn\
il/elle/on  tenonne \[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔn\
nous  tenonnons \nu  tə.nɔ.nɔ̃\
vous  tenonnez \vu  tə.nɔ.ne\
ils/elles  tenonnent \[il/ɛl]  tə.nɔn\
Passé composé
j’ai  tenonné  \ʒ‿e tə.nɔ.ne\
tu as  tenonné  \ty a tə.nɔ.ne\
il/elle/on a  tenonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tə.nɔ.ne\
nous avons  tenonné  \nu.z‿a.vɔ̃ tə.nɔ.ne\
vous avez  tenonné  \vu.z‿a.ve tə.nɔ.ne\
ils/elles ont  tenonné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tə.nɔ.ne\
Imparfait
je  tenonnais \ʒə  tə.nɔ.nɛ\
tu  tenonnais \ty  tə.nɔ.nɛ\
il/elle/on  tenonnait \[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔ.nɛ\
nous  tenonnions \nu  tə.nɔ.njɔ̃\
vous  tenonniez \vu  tə.nɔ.nje\
ils/elles  tenonnaient \[il/ɛl]  tə.nɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  tenonné  \ʒ‿a.vɛ tə.nɔ.ne\
tu avais  tenonné  \ty a.vɛ tə.nɔ.ne\
il/elle/on avait  tenonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tə.nɔ.ne\
nous avions  tenonné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tə.nɔ.ne\
vous aviez  tenonné  \vu.z‿a.vje tə.nɔ.ne\
ils/elles avaient  tenonné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tə.nɔ.ne\
Passé simple
je  tenonnai \ʒə  tə.nɔ.ne\
tu  tenonnas \ty  tə.nɔ.na\
il/elle/on  tenonna \[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔ.na\
nous  tenonnâmes \nu  tə.nɔ.nam\
vous  tenonnâtes \vu  tə.nɔ.nat\
ils/elles  tenonnèrent \[il/ɛl]  tə.nɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  tenonné  \ʒ‿y tə.nɔ.ne\
tu eus  tenonné  \ty y tə.nɔ.ne\
il/elle/on eut  tenonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tə.nɔ.ne\
nous eûmes  tenonné  \nu.z‿ym tə.nɔ.ne\
vous eûtes  tenonné  \vu.z‿yt tə.nɔ.ne\
ils/elles eurent  tenonné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tə.nɔ.ne\
Futur simple
je  tenonnerai \ʒə  tə.nɔ.n(ə.)ʁe\
tu  tenonneras \ty  tə.nɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  tenonnera \[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔ.n(ə.)ʁa\
nous  tenonnerons \nu  tə.nɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  tenonnerez \vu  tə.nɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  tenonneront \[il/ɛl]  tə.nɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  tenonné  \ʒ‿o.ʁe tə.nɔ.ne\
tu auras  tenonné  \ty o.ʁa tə.nɔ.ne\
il/elle/on aura  tenonné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tə.nɔ.ne\
nous aurons  tenonné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tə.nɔ.ne\
vous aurez  tenonné  \vu.z‿o.ʁe tə.nɔ.ne\
ils/elles auront  tenonné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tə.nɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  tenonne \kə ʒə  tə.nɔn\
que tu  tenonnes \kə ty  tə.nɔn\
qu’il/elle/on  tenonne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔn\
que nous  tenonnions \kə nu  tə.nɔ.njɔ̃\
que vous  tenonniez \kə vu  tə.nɔ.nje\
qu’ils/elles  tenonnent \k‿[il/ɛl]  tə.nɔn\
Passé
que j’aie  tenonné  \kə ʒ‿ɛ tə.nɔ.ne\
que tu aies  tenonné  \kə ty ɛ tə.nɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  tenonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tə.nɔ.ne\
que nous ayons  tenonné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tə.nɔ.ne\
que vous ayez  tenonné  \kə vu.z‿ɛ.je tə.nɔ.ne\
qu’ils/elles aient  tenonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tə.nɔ.ne\
Imparfait
que je  tenonnasse \kə ʒə  tə.nɔ.nas\
que tu  tenonnasses \kə ty  tə.nɔ.nas\
qu’il/elle/on  tenonnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tə.nɔ.na\
que nous  tenonnassions \kə nu  tə.nɔ.na.sjɔ̃\
que vous  tenonnassiez \kə vu  tə.nɔ.na.sje\
qu’ils/elles  tenonnassent \k‿[il/ɛl]  tə.nɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  tenonné  \kə ʒ‿ys tə.nɔ.ne\
que tu eusses  tenonné  \kə ty ys tə.nɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  tenonné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tə.nɔ.ne\
que nous eussions  tenonné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tə.nɔ.ne\
que vous eussiez  tenonné  \kə vu.z‿y.sje tə.nɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  tenonné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tə.nɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  tenonne  \tə.nɔn\
  tenonnons  \tə.nɔ.nɔ̃\
  tenonnez  \tə.nɔ.ne\
Passé
 aie  tenonné   \ɛ tə.nɔ.ne\ 
 ayons  tenonné   \ɛ.jɔ̃ tə.nɔ.ne\ 
 ayez  tenonné   \ɛ.je tə.nɔ.ne\