Conjugaison:français/tintiller

Conjugaison en français
tintiller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}

Conjugaison de tintiller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  tintille \ʒə  tɛ̃.tij\
tu  tintilles \ty  tɛ̃.tij\
il/elle/on  tintille \[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.tij\
nous  tintillons \nu  tɛ̃.ti.jɔ̃\
vous  tintillez \vu  tɛ̃.ti.je\
ils/elles  tintillent \[il/ɛl]  tɛ̃.tij\
Passé composé
j’ai  tintillé  \ʒ‿e tɛ̃.ti.je\
tu as  tintillé  \ty a tɛ̃.ti.je\
il/elle/on a  tintillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tɛ̃.ti.je\
nous avons  tintillé  \nu.z‿a.vɔ̃ tɛ̃.ti.je\
vous avez  tintillé  \vu.z‿a.ve tɛ̃.ti.je\
ils/elles ont  tintillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tɛ̃.ti.je\
Imparfait
je  tintillais \ʒə  tɛ̃.ti.jɛ\
tu  tintillais \ty  tɛ̃.ti.jɛ\
il/elle/on  tintillait \[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.ti.jɛ\
nous  tintillions \nu  tɛ̃.tij.jɔ̃\
vous  tintilliez \vu  tɛ̃.tij.je\
ils/elles  tintillaient \[il/ɛl]  tɛ̃.ti.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  tintillé  \ʒ‿a.vɛ tɛ̃.ti.je\
tu avais  tintillé  \ty a.vɛ tɛ̃.ti.je\
il/elle/on avait  tintillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tɛ̃.ti.je\
nous avions  tintillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ tɛ̃.ti.je\
vous aviez  tintillé  \vu.z‿a.vje tɛ̃.ti.je\
ils/elles avaient  tintillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tɛ̃.ti.je\
Passé simple
je  tintillai \ʒə  tɛ̃.ti.je\
tu  tintillas \ty  tɛ̃.ti.ja\
il/elle/on  tintilla \[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.ti.ja\
nous  tintillâmes \nu  tɛ̃.ti.jam\
vous  tintillâtes \vu  tɛ̃.ti.jat\
ils/elles  tintillèrent \[il/ɛl]  tɛ̃.ti.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  tintillé  \ʒ‿y tɛ̃.ti.je\
tu eus  tintillé  \ty y tɛ̃.ti.je\
il/elle/on eut  tintillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tɛ̃.ti.je\
nous eûmes  tintillé  \nu.z‿ym tɛ̃.ti.je\
vous eûtes  tintillé  \vu.z‿yt tɛ̃.ti.je\
ils/elles eurent  tintillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tɛ̃.ti.je\
Futur simple
je  tintillerai \ʒə  tɛ̃.tij(ə.)ʁe\
tu  tintilleras \ty  tɛ̃.tij(ə.)ʁa\
il/elle/on  tintillera \[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.tij(ə.)ʁa\
nous  tintillerons \nu  tɛ̃.tij(ə.)ʁɔ̃\
vous  tintillerez \vu  tɛ̃.tij(ə.)ʁe\
ils/elles  tintilleront \[il/ɛl]  tɛ̃.tij(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  tintillé  \ʒ‿o.ʁe tɛ̃.ti.je\
tu auras  tintillé  \ty o.ʁa tɛ̃.ti.je\
il/elle/on aura  tintillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tɛ̃.ti.je\
nous aurons  tintillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tɛ̃.ti.je\
vous aurez  tintillé  \vu.z‿o.ʁe tɛ̃.ti.je\
ils/elles auront  tintillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tɛ̃.ti.je\

Subjonctif

Présent
que je  tintille \kə ʒə  tɛ̃.tij\
que tu  tintilles \kə ty  tɛ̃.tij\
qu’il/elle/on  tintille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.tij\
que nous  tintillions \kə nu  tɛ̃.tij.jɔ̃\
que vous  tintilliez \kə vu  tɛ̃.tij.je\
qu’ils/elles  tintillent \k‿[il/ɛl]  tɛ̃.tij\
Passé
que j’aie  tintillé  \kə ʒ‿ɛ tɛ̃.ti.je\
que tu aies  tintillé  \kə ty ɛ tɛ̃.ti.je\
qu’il/elle/on ait  tintillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tɛ̃.ti.je\
que nous ayons  tintillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tɛ̃.ti.je\
que vous ayez  tintillé  \kə vu.z‿ɛ.je tɛ̃.ti.je\
qu’ils/elles aient  tintillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tɛ̃.ti.je\
Imparfait
que je  tintillasse \kə ʒə  tɛ̃.ti.jas\
que tu  tintillasses \kə ty  tɛ̃.ti.jas\
qu’il/elle/on  tintillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tɛ̃.ti.ja\
que nous  tintillassions \kə nu  tɛ̃.ti.ja.sjɔ̃\
que vous  tintillassiez \kə vu  tɛ̃.ti.ja.sje\
qu’ils/elles  tintillassent \k‿[il/ɛl]  tɛ̃.ti.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  tintillé  \kə ʒ‿ys tɛ̃.ti.je\
que tu eusses  tintillé  \kə ty ys tɛ̃.ti.je\
qu’il/elle/on eût  tintillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tɛ̃.ti.je\
que nous eussions  tintillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tɛ̃.ti.je\
que vous eussiez  tintillé  \kə vu.z‿y.sje tɛ̃.ti.je\
qu’ils/elles eussent  tintillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tɛ̃.ti.je\

Conditionnel

Impératif

Présent
  tintille  \tɛ̃.tij\
  tintillons  \tɛ̃.ti.jɔ̃\
  tintillez  \tɛ̃.ti.je\
Passé
 aie  tintillé   \ɛ tɛ̃.ti.je\ 
 ayons  tintillé   \ɛ.jɔ̃ tɛ̃.ti.je\ 
 ayez  tintillé   \ɛ.je tɛ̃.ti.je\