Conjugaison:français/troufigner

Conjugaison en français
troufigner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de troufigner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  troufigne \ʒə  tʁu.fiɲ\
tu  troufignes \ty  tʁu.fiɲ\
il/elle/on  troufigne \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fiɲ\
nous  troufignons \nu  tʁu.fi.ɲɔ̃\
vous  troufignez \vu  tʁu.fi.ɲe\
ils/elles  troufignent \[il/ɛl]  tʁu.fiɲ\
Passé composé
j’ai  troufigné  \ʒ‿e tʁu.fi.ɲe\
tu as  troufigné  \ty a tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on a  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tʁu.fi.ɲe\
nous avons  troufigné  \nu.z‿a.vɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous avez  troufigné  \vu.z‿a.ve tʁu.fi.ɲe\
ils/elles ont  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
Imparfait
je  troufignais \ʒə  tʁu.fi.ɲɛ\
tu  troufignais \ty  tʁu.fi.ɲɛ\
il/elle/on  troufignait \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲɛ\
nous  troufignions \nu  tʁu.fi.ɲjɔ̃\
vous  troufigniez \vu  tʁu.fi.ɲje\
ils/elles  troufignaient \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  troufigné  \ʒ‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
tu avais  troufigné  \ty a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on avait  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
nous avions  troufigné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous aviez  troufigné  \vu.z‿a.vje tʁu.fi.ɲe\
ils/elles avaient  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tʁu.fi.ɲe\
Passé simple
je  troufignai \ʒə  tʁu.fi.ɲe\
tu  troufignas \ty  tʁu.fi.ɲa\
il/elle/on  troufigna \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲa\
nous  troufignâmes \nu  tʁu.fi.ɲam\
vous  troufignâtes \vu  tʁu.fi.ɲat\
ils/elles  troufignèrent \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  troufigné  \ʒ‿y tʁu.fi.ɲe\
tu eus  troufigné  \ty y tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on eut  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁu.fi.ɲe\
nous eûmes  troufigné  \nu.z‿ym tʁu.fi.ɲe\
vous eûtes  troufigné  \vu.z‿yt tʁu.fi.ɲe\
ils/elles eurent  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tʁu.fi.ɲe\
Futur simple
je  troufignerai \ʒə  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁe\
tu  troufigneras \ty  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁa\
il/elle/on  troufignera \[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁa\
nous  troufignerons \nu  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
vous  troufignerez \vu  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁe\
ils/elles  troufigneront \[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  troufigné  \ʒ‿o.ʁe tʁu.fi.ɲe\
tu auras  troufigné  \ty o.ʁa tʁu.fi.ɲe\
il/elle/on aura  troufigné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tʁu.fi.ɲe\
nous aurons  troufigné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
vous aurez  troufigné  \vu.z‿o.ʁe tʁu.fi.ɲe\
ils/elles auront  troufigné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tʁu.fi.ɲe\

Subjonctif

Présent
que je  troufigne \kə ʒə  tʁu.fiɲ\
que tu  troufignes \kə ty  tʁu.fiɲ\
qu’il/elle/on  troufigne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fiɲ\
que nous  troufignions \kə nu  tʁu.fi.ɲjɔ̃\
que vous  troufigniez \kə vu  tʁu.fi.ɲje\
qu’ils/elles  troufignent \k‿[il/ɛl]  tʁu.fiɲ\
Passé
que j’aie  troufigné  \kə ʒ‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
que tu aies  troufigné  \kə ty ɛ tʁu.fi.ɲe\
qu’il/elle/on ait  troufigné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
que nous ayons  troufigné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
que vous ayez  troufigné  \kə vu.z‿ɛ.je tʁu.fi.ɲe\
qu’ils/elles aient  troufigné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tʁu.fi.ɲe\
Imparfait
que je  troufignasse \kə ʒə  tʁu.fi.ɲas\
que tu  troufignasses \kə ty  tʁu.fi.ɲas\
qu’il/elle/on  troufignât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tʁu.fi.ɲa\
que nous  troufignassions \kə nu  tʁu.fi.ɲa.sjɔ̃\
que vous  troufignassiez \kə vu  tʁu.fi.ɲa.sje\
qu’ils/elles  troufignassent \k‿[il/ɛl]  tʁu.fi.ɲas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  troufigné  \kə ʒ‿ys tʁu.fi.ɲe\
que tu eusses  troufigné  \kə ty ys tʁu.fi.ɲe\
qu’il/elle/on eût  troufigné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tʁu.fi.ɲe\
que nous eussions  troufigné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tʁu.fi.ɲe\
que vous eussiez  troufigné  \kə vu.z‿y.sje tʁu.fi.ɲe\
qu’ils/elles eussent  troufigné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tʁu.fi.ɲe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  troufigne  \tʁu.fiɲ\
  troufignons  \tʁu.fi.ɲɔ̃\
  troufignez  \tʁu.fi.ɲe\
Passé
 aie  troufigné   \ɛ tʁu.fi.ɲe\ 
 ayons  troufigné   \ɛ.jɔ̃ tʁu.fi.ɲe\ 
 ayez  troufigné   \ɛ.je tʁu.fi.ɲe\