Conjugaison:français/turlupiner

Conjugaison en français
turlupiner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de turlupiner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  turlupine \ʒə  tyʁ.ly.pin\
tu  turlupines \ty  tyʁ.ly.pin\
il/elle/on  turlupine \[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pin\
nous  turlupinons \nu  tyʁ.ly.pi.nɔ̃\
vous  turlupinez \vu  tyʁ.ly.pi.ne\
ils/elles  turlupinent \[il/ɛl]  tyʁ.ly.pin\
Passé composé
j’ai  turlupiné  \ʒ‿e tyʁ.ly.pi.ne\
tu as  turlupiné  \ty a tyʁ.ly.pi.ne\
il/elle/on a  turlupiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a tyʁ.ly.pi.ne\
nous avons  turlupiné  \nu.z‿a.vɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
vous avez  turlupiné  \vu.z‿a.ve tyʁ.ly.pi.ne\
ils/elles ont  turlupiné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
Imparfait
je  turlupinais \ʒə  tyʁ.ly.pi.nɛ\
tu  turlupinais \ty  tyʁ.ly.pi.nɛ\
il/elle/on  turlupinait \[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pi.nɛ\
nous  turlupinions \nu  tyʁ.ly.pi.njɔ̃\
vous  turlupiniez \vu  tyʁ.ly.pi.nje\
ils/elles  turlupinaient \[il/ɛl]  tyʁ.ly.pi.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  turlupiné  \ʒ‿a.vɛ tyʁ.ly.pi.ne\
tu avais  turlupiné  \ty a.vɛ tyʁ.ly.pi.ne\
il/elle/on avait  turlupiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ tyʁ.ly.pi.ne\
nous avions  turlupiné  \nu.z‿a.vjɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
vous aviez  turlupiné  \vu.z‿a.vje tyʁ.ly.pi.ne\
ils/elles avaient  turlupiné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ tyʁ.ly.pi.ne\
Passé simple
je  turlupinai \ʒə  tyʁ.ly.pi.ne\
tu  turlupinas \ty  tyʁ.ly.pi.na\
il/elle/on  turlupina \[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pi.na\
nous  turlupinâmes \nu  tyʁ.ly.pi.nam\
vous  turlupinâtes \vu  tyʁ.ly.pi.nat\
ils/elles  turlupinèrent \[il/ɛl]  tyʁ.ly.pi.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  turlupiné  \ʒ‿y tyʁ.ly.pi.ne\
tu eus  turlupiné  \ty y tyʁ.ly.pi.ne\
il/elle/on eut  turlupiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tyʁ.ly.pi.ne\
nous eûmes  turlupiné  \nu.z‿ym tyʁ.ly.pi.ne\
vous eûtes  turlupiné  \vu.z‿yt tyʁ.ly.pi.ne\
ils/elles eurent  turlupiné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ tyʁ.ly.pi.ne\
Futur simple
je  turlupinerai \ʒə  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁe\
tu  turlupineras \ty  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  turlupinera \[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁa\
nous  turlupinerons \nu  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  turlupinerez \vu  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁe\
ils/elles  turlupineront \[il/ɛl]  tyʁ.ly.pi.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  turlupiné  \ʒ‿o.ʁe tyʁ.ly.pi.ne\
tu auras  turlupiné  \ty o.ʁa tyʁ.ly.pi.ne\
il/elle/on aura  turlupiné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa tyʁ.ly.pi.ne\
nous aurons  turlupiné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
vous aurez  turlupiné  \vu.z‿o.ʁe tyʁ.ly.pi.ne\
ils/elles auront  turlupiné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\

Subjonctif

Présent
que je  turlupine \kə ʒə  tyʁ.ly.pin\
que tu  turlupines \kə ty  tyʁ.ly.pin\
qu’il/elle/on  turlupine \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pin\
que nous  turlupinions \kə nu  tyʁ.ly.pi.njɔ̃\
que vous  turlupiniez \kə vu  tyʁ.ly.pi.nje\
qu’ils/elles  turlupinent \k‿[il/ɛl]  tyʁ.ly.pin\
Passé
que j’aie  turlupiné  \kə ʒ‿ɛ tyʁ.ly.pi.ne\
que tu aies  turlupiné  \kə ty ɛ tyʁ.ly.pi.ne\
qu’il/elle/on ait  turlupiné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ tyʁ.ly.pi.ne\
que nous ayons  turlupiné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
que vous ayez  turlupiné  \kə vu.z‿ɛ.je tyʁ.ly.pi.ne\
qu’ils/elles aient  turlupiné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ tyʁ.ly.pi.ne\
Imparfait
que je  turlupinasse \kə ʒə  tyʁ.ly.pi.nas\
que tu  turlupinasses \kə ty  tyʁ.ly.pi.nas\
qu’il/elle/on  turlupinât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  tyʁ.ly.pi.na\
que nous  turlupinassions \kə nu  tyʁ.ly.pi.na.sjɔ̃\
que vous  turlupinassiez \kə vu  tyʁ.ly.pi.na.sje\
qu’ils/elles  turlupinassent \k‿[il/ɛl]  tyʁ.ly.pi.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  turlupiné  \kə ʒ‿ys tyʁ.ly.pi.ne\
que tu eusses  turlupiné  \kə ty ys tyʁ.ly.pi.ne\
qu’il/elle/on eût  turlupiné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y tyʁ.ly.pi.ne\
que nous eussions  turlupiné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\
que vous eussiez  turlupiné  \kə vu.z‿y.sje tyʁ.ly.pi.ne\
qu’ils/elles eussent  turlupiné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys tyʁ.ly.pi.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  turlupine  \tyʁ.ly.pin\
  turlupinons  \tyʁ.ly.pi.nɔ̃\
  turlupinez  \tyʁ.ly.pi.ne\
Passé
 aie  turlupiné   \ɛ tyʁ.ly.pi.ne\ 
 ayons  turlupiné   \ɛ.jɔ̃ tyʁ.ly.pi.ne\ 
 ayez  turlupiné   \ɛ.je tyʁ.ly.pi.ne\