Conjugaison:français/vartaniser

Conjugaison en français
vartaniser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de vartaniser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  vartanise \ʒə  vaʁ.ta.niz\
tu  vartanises \ty  vaʁ.ta.niz\
il/elle/on  vartanise \[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.niz\
nous  vartanisons \nu  vaʁ.ta.ni.zɔ̃\
vous  vartanisez \vu  vaʁ.ta.ni.ze\
ils/elles  vartanisent \[il/ɛl]  vaʁ.ta.niz\
Passé composé
j’ai  vartanisé  \ʒ‿e vaʁ.ta.ni.ze\
tu as  vartanisé  \ty a vaʁ.ta.ni.ze\
il/elle/on a  vartanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a vaʁ.ta.ni.ze\
nous avons  vartanisé  \nu.z‿a.vɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
vous avez  vartanisé  \vu.z‿a.ve vaʁ.ta.ni.ze\
ils/elles ont  vartanisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
Imparfait
je  vartanisais \ʒə  vaʁ.ta.ni.zɛ\
tu  vartanisais \ty  vaʁ.ta.ni.zɛ\
il/elle/on  vartanisait \[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.ni.zɛ\
nous  vartanisions \nu  vaʁ.ta.ni.zjɔ̃\
vous  vartanisiez \vu  vaʁ.ta.ni.zje\
ils/elles  vartanisaient \[il/ɛl]  vaʁ.ta.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  vartanisé  \ʒ‿a.vɛ vaʁ.ta.ni.ze\
tu avais  vartanisé  \ty a.vɛ vaʁ.ta.ni.ze\
il/elle/on avait  vartanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ vaʁ.ta.ni.ze\
nous avions  vartanisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
vous aviez  vartanisé  \vu.z‿a.vje vaʁ.ta.ni.ze\
ils/elles avaient  vartanisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ vaʁ.ta.ni.ze\
Passé simple
je  vartanisai \ʒə  vaʁ.ta.ni.ze\
tu  vartanisas \ty  vaʁ.ta.ni.za\
il/elle/on  vartanisa \[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.ni.za\
nous  vartanisâmes \nu  vaʁ.ta.ni.zam\
vous  vartanisâtes \vu  vaʁ.ta.ni.zat\
ils/elles  vartanisèrent \[il/ɛl]  vaʁ.ta.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  vartanisé  \ʒ‿y vaʁ.ta.ni.ze\
tu eus  vartanisé  \ty y vaʁ.ta.ni.ze\
il/elle/on eut  vartanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vaʁ.ta.ni.ze\
nous eûmes  vartanisé  \nu.z‿ym vaʁ.ta.ni.ze\
vous eûtes  vartanisé  \vu.z‿yt vaʁ.ta.ni.ze\
ils/elles eurent  vartanisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ vaʁ.ta.ni.ze\
Futur simple
je  vartaniserai \ʒə  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁe\
tu  vartaniseras \ty  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  vartanisera \[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁa\
nous  vartaniserons \nu  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  vartaniserez \vu  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  vartaniseront \[il/ɛl]  vaʁ.ta.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  vartanisé  \ʒ‿o.ʁe vaʁ.ta.ni.ze\
tu auras  vartanisé  \ty o.ʁa vaʁ.ta.ni.ze\
il/elle/on aura  vartanisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa vaʁ.ta.ni.ze\
nous aurons  vartanisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
vous aurez  vartanisé  \vu.z‿o.ʁe vaʁ.ta.ni.ze\
ils/elles auront  vartanisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que je  vartanise \kə ʒə  vaʁ.ta.niz\
que tu  vartanises \kə ty  vaʁ.ta.niz\
qu’il/elle/on  vartanise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.niz\
que nous  vartanisions \kə nu  vaʁ.ta.ni.zjɔ̃\
que vous  vartanisiez \kə vu  vaʁ.ta.ni.zje\
qu’ils/elles  vartanisent \k‿[il/ɛl]  vaʁ.ta.niz\
Passé
que j’aie  vartanisé  \kə ʒ‿ɛ vaʁ.ta.ni.ze\
que tu aies  vartanisé  \kə ty ɛ vaʁ.ta.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  vartanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ vaʁ.ta.ni.ze\
que nous ayons  vartanisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
que vous ayez  vartanisé  \kə vu.z‿ɛ.je vaʁ.ta.ni.ze\
qu’ils/elles aient  vartanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ vaʁ.ta.ni.ze\
Imparfait
que je  vartanisasse \kə ʒə  vaʁ.ta.ni.zas\
que tu  vartanisasses \kə ty  vaʁ.ta.ni.zas\
qu’il/elle/on  vartanisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  vaʁ.ta.ni.za\
que nous  vartanisassions \kə nu  vaʁ.ta.ni.za.sjɔ̃\
que vous  vartanisassiez \kə vu  vaʁ.ta.ni.za.sje\
qu’ils/elles  vartanisassent \k‿[il/ɛl]  vaʁ.ta.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  vartanisé  \kə ʒ‿ys vaʁ.ta.ni.ze\
que tu eusses  vartanisé  \kə ty ys vaʁ.ta.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  vartanisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y vaʁ.ta.ni.ze\
que nous eussions  vartanisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\
que vous eussiez  vartanisé  \kə vu.z‿y.sje vaʁ.ta.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  vartanisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys vaʁ.ta.ni.ze\

Conditionnel

Impératif

Présent
  vartanise  \vaʁ.ta.niz\
  vartanisons  \vaʁ.ta.ni.zɔ̃\
  vartanisez  \vaʁ.ta.ni.ze\
Passé
 aie  vartanisé   \ɛ vaʁ.ta.ni.ze\ 
 ayons  vartanisé   \ɛ.jɔ̃ vaʁ.ta.ni.ze\ 
 ayez  vartanisé   \ɛ.je vaʁ.ta.ni.ze\