Conjugaison:italien/abiurare
abiurare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | abiurare | \a.bju.ˈra.re\ | avere | abiurato | \a.ˈve.re a.bju.ˈra.to\ |
Gérondif | abiurando | \a.bju.ˈran.do\ | avendo | abiurato | \a.ˈven.do a.bju.ˈra.to\ |
Participe | abiurante | \a.bju.ˈran.te\ | abiurato | \a.bju.ˈra.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|