Conjugaison:italien/ammarare
ammarare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | ammarare | \am.ma.ˈra.re\ | avere | ammarato | \a.ˈve.re am.ma.ˈra.to\ |
Gérondif | ammarando | \am.ma.ˈran.do\ | avendo | ammarato | \a.ˈven.do am.ma.ˈra.to\ |
Participe | ammarante | \am.ma.ˈran.te\ | ammarato | \am.ma.ˈra.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|