Conjugaison:italien/braccare
braccare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | braccare | \brak.ˈka.re\ | avere | braccato | \a.ˈve.re brak.ˈka.to\ |
Gérondif | braccando | \brak.ˈkan.do\ | avendo | braccato | \a.ˈven.do brak.ˈka.to\ |
Participe | braccante | \brak.ˈkan.te\ | braccato | \brak.ˈka.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|