Conjugaison:italien/contrare
contrare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | contrare | \kon.ˈtra.re\ | avere | contrato | \a.ˈve.re kon.ˈtra.to\ |
Gérondif | contrando | \kon.ˈtran.do\ | avendo | contrato | \a.ˈven.do kon.ˈtra.to\ |
Participe | contrante | \kon.ˈtran.te\ | contrato | \kon.ˈtra.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|