Conjugaison:italien/fiutare
fiutare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
modifierMode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | fiutare | \fju.ˈta.re\ | avere | fiutato | \a.ˈve.re fju.ˈta.to\ |
Gérondif | fiutando | \fju.ˈtan.do\ | avendo | fiutato | \a.ˈven.do fju.ˈta.to\ |
Participe | fiutante | \fju.ˈtan.te\ | fiutato | \fju.ˈta.to\ |
Indicatif
modifierConditionnel
modifier
|
|
Subjonctif
modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
modifier
|
|