Conjugaison:italien/fucilare
fucilare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | fucilare | \fu.tʃi.ˈla.re\ | avere | fucilato | \a.ˈve.re fu.tʃi.ˈla.to\ |
Gérondif | fucilando | \fu.tʃi.ˈlan.do\ | avendo | fucilato | \a.ˈven.do fu.tʃi.ˈla.to\ |
Participe | fucilante | \fu.tʃi.ˈlan.te\ | fucilato | \fu.tʃi.ˈla.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|