Conjugaison:italien/giurarsi
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
giurare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | giurare | \d͡ʒu.ˈra.re\ | avere | giurato | \a.ˈve.re d͡ʒu.ˈra.to\ |
Gérondif | giurando | \d͡ʒu.ˈran.do\ | avendo | giurato | \a.ˈven.do d͡ʒu.ˈra.to\ |
Participe | giurante | \d͡ʒu.ˈran.te\ | giurato | \d͡ʒu.ˈra.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
giurarsi, verbe pronominal régulier du premier groupe.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | giurarsi | \d͡ʒu.ˈrar.si\ | essersi | giurato | \ˈɛs.ser.si d͡ʒu.ˈra.to\ |
Gérondif | giurandosi | \d͡ʒu.ˈran.do.si\ | essendosi | giurato | \ˈɛs.sen.do.si d͡ʒu.ˈra.to\ |
Participe | giurantesi | \d͡ʒu.ˈran.te.si\ | giuratosi | \d͡ʒu.ˈra.to.si\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
|
|