Conjugaison:italien/incartare

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

incartare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.



Modes impersonnels modifier

Indicatif modifier

Présent
(io)   incarto \iŋ.ˈkar.to\
(tu)   incarti \iŋ.ˈkar.ti\
(lui / lei)   incarta \iŋ.ˈkar.ta\
(noi)   incartiamo \iŋ.kar.ˈtja.mo\
(voi)   incartate \iŋ.kar.ˈta.te\
(loro)   incartano \iŋ.ˈkar.ta.no\
Passé composé
(io)  ho incartato \o iŋ.kar.ˈta.to\
(tu)  hai incartato \ˈai iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei)  ha incartato \a iŋ.kar.ˈta.to\
(noi)  abbiamo incartato \ab.bj.ˈa.mo iŋ.kar.ˈta.to\
(voi)  avete incartato \a.ˈve.te iŋ.kar.ˈta.to\
(loro)  hanno incartato \ˈan.no iŋ.kar.ˈta.to\
Imparfait
(io)   incartavo \iŋ.kar.ˈta.vo\
(tu)   incartavi \iŋ.kar.ˈta.vi\
(lui / lei)   incartava \iŋ.kar.ˈta.va\
(noi)   incartavamo \iŋ.kar.ta.ˈva.mo\
(voi)   incartavate \iŋ.kar.ta.ˈva.te\
(loro)   incartavano \iŋ.kar.ˈta.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo incartato \a.ˈve.voiŋ.kar.ˈta.to\
(tu)  avevi incartato \a.ˈve.vi iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei)  aveva incartato \a.ˈve.va iŋ.kar.ˈta.to\
(noi)  avevamo incartato \a.ve.ˈva.mo iŋ.kar.ˈta.to\
(voi)  avevate incartato \a.ve.ˈva.te iŋ.kar.ˈta.to\
(loro)  avevano incartato \a.ˈve.va.no iŋ.kar.ˈta.to\
Passé simple
(io)   incartai \iŋ.kar.ˈta.i\
(tu)   incartasti \iŋ.kar.ˈtas.ti\
(lui / lei)   incartò \iŋ.kar.ˈto\
(noi)   incartammo \iŋ.kar.ˈtam.mo\
(voi)   incartaste \iŋ.kar.ˈta.ste\
(loro)   incartarono \iŋ.kar.ˈta.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi incartato \ˈeb.bi iŋ.kar.ˈta.to\
(tu)  avesti incartato \a.ˈves.ti iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei)  ebbe incartato \ˈeb.be iŋ.kar.ˈta.to\
(noi)  avemmo incartato \a.ˈvem.mo iŋ.kar.ˈta.to\
(voi)  aveste incartato \a.ˈves.te iŋ.kar.ˈta.to\
(loro)  ebbero incartato \ˈeb.be.ro iŋ.kar.ˈta.to\
Futur simple
(io)   incarterò \iŋ.kar.te.ˈro\
(tu)   incarterai \iŋ.kar.te.ˈra.i\
(lui / lei)   incarterà \iŋ.kar.te.ˈra\
(noi)   incarteremo \iŋ.kar.te.ˈre.mo\
(voi)   incarterete \iŋ.kar.te.ˈre.te\
(loro)   incarteranno \iŋ.kar.ˈte.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò incartato \a.ˈvro iŋ.kar.ˈta.to\
(tu)  avrai incartato \a.ˈvrai iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei)  avrà incartato \a.ˈvra iŋ.kar.ˈta.to\
(noi)  avremo incartato \a.ˈvre.mo iŋ.kar.ˈta.to\
(voi)  avrete incartato \a.ˈvre.te iŋ.kar.ˈta.to\
(loro)  avranno incartato \a.vran.no iŋ.kar.ˈta.to\

Conditionnel modifier

Présent
(io)   incarterei \iŋ.kar.te.ˈre.i\
(tu)   incarteresti \iŋ.kar.te.ˈres.ti\
(lui / lei)   incarterebbe \iŋ.kar.te.ˈreb.be\
(noi)   incarteremmo \iŋ.kar.te.ˈrem.mo\
(voi)   incartereste \iŋ.kar.te.ˈre.ste\
(loro)   incarterebbero \iŋ.kar.te.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei incartato \a.ˈvre.i iŋ.kar.ˈta.to\
(tu)  avresti incartato \a.ˈvres.ti iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei)  avrebbe incartato \aˈ.vreb.be iŋ.kar.ˈta.to\
(noi)  avremmo incartato \a.ˈvrem.mo iŋ.kar.ˈta.to\
(voi)  avreste incartato \a.ˈvres.te iŋ.kar.ˈta.to\
(loro)  avrebbero incartato \a.ˈvreb.be.ro iŋ.kar.ˈta.to\

Subjonctif modifier

Présent
che (io)   incarti \iŋ.ˈkar.ti\
che (tu)   incarti \iŋ.ˈkar.ti\
che (lui / lei)   incarti \iŋ.ˈkar.ti\
che (noi)   incartiamo \iŋ.kar.ˈtja.mo\
che (voi)   incartiate \iŋ.kar.ˈtja.te\
che (loro)   incartino \iŋ.ˈkar.ti.no\
Passé composé
che (io)  abbia incartato \ab.ˈbja iŋ.kar.ˈta.to\
che (tu)  abbia incartato \ab.ˈbja iŋ.kar.ˈta.to\
che (lui / lei)  abbia incartato \ab.ˈbja iŋ.kar.ˈta.to\
che (noi)  abbiamo incartato \ab.bj.ˈa.mo iŋ.kar.ˈta.to\
che (voi)  abbiate incartato \ab.bjˈa.te iŋ.kar.ˈta.to\
che (loro)  abbiano incartato \ab.ˈbj.a.no iŋ.kar.ˈta.to\
Imparfait
che (io)   incartassi \iŋ.kar.ˈtas.si\
che (tu)   incartassi \iŋ.kar.ˈtas.si\
che (lui / lei)   incartasse \iŋ.kar.ˈtas.se\
che (noi)   incartassimo \iŋ.kar.tas.ˈsi.mo\
che (voi)   incartaste \iŋ.kar.ˈta.ste\
che (loro)   incartassero \iŋ.kar.ˈtas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi incartato \a.ˈves.si iŋ.kar.ˈta.to\
che (tu)  avessi incartato \a.ˈves.si iŋ.kar.ˈta.to\
che (lui / lei)  avesse incartato \a.ˈves.sa iŋ.kar.ˈta.to\
che (noi)  avessimo incartato \a.ves.ˈsi.mo iŋ.kar.ˈta.to\
che (voi)  aveste incartato \a.ˈves.te iŋ.kar.ˈta.to\
che (loro)  avessero incartato \a.ˈves.se.ro iŋ.kar.ˈta.to\

Impératif modifier

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

incartarsi, verbe pronominal régulier du premier groupe.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io) mi   incarto \mi iŋ.ˈkar.to\
(tu) ti   incarti \ti iŋ.ˈkar.ti\
(lui / lei) si   incarta \si iŋ.ˈkar.ta\
(noi) ci   incartiamo \tʃi iŋ.kar.ˈtja.mo\
(voi) vi   incartate \vi iŋ.kar.ˈta.te\
(loro) si   incartano \si iŋ.ˈkar.ta.no\
Passé composé
(io) mi  sono incartato \miˈso.no iŋ.kar.ˈta.to\
(tu) ti  sei incartato \tiˈse.i iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei) si  è incartato \sie iŋ.kar.ˈta.to\
(noi) ci  siamo incartati \tʃiˈsja.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
(voi) vi  siete incartati \viˈsje.te iŋ.kar.ˈta.ti\
(loro) essi  sono incartati \ˈes.siˈso.no iŋ.kar.ˈta.ti\
Imparfait
(io) mi   incartavo \mi iŋ.kar.ˈta.vo\
(tu) ti   incartavi \ti iŋ.kar.ˈta.vi\
(lui / lei) si   incartava \si iŋ.kar.ˈta.va\
(noi) ci   incartavamo \tʃi iŋ.kar.ta.ˈva.mo\
(voi) vi   incartavate \vi iŋ.kar.ta.ˈva.te\
(loro) si   incartavano \si iŋ.kar.ˈta.va.no\
Plus-que-parfait
(io) mi  ero incartato \miˈe.roiŋ.kar.ˈta.to\
(tu) ti  eri incartato \tiˈe.ri iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei) si  era incartato \siˈe.ra iŋ.kar.ˈta.to\
(noi) ci  eravamo incartati \tʃie.ra.ˈva.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
(voi) vi  eravate incartati \vie.ra.ˈva.te iŋ.kar.ˈta.ti\
(loro) essi  erano incartati \ˈes.siˈe.ra.no iŋ.kar.ˈta.ti\
Passé simple
(io) mi   incartai \mi iŋ.kar.ˈta.i\
(tu) ti   incartasti \ti iŋ.kar.ˈtas.ti\
(lui / lei) si   incartò \si iŋ.kar.ˈto\
(noi) ci   incartammo \tʃi iŋ.kar.ˈtam.mo\
(voi) vi   incartaste \vi iŋ.kar.ˈtas.te\
(loro) si   incartarono \si iŋ.kar.ˈta.ro.no\
Passé antérieur
(io) mi  fui incartato \miˈfu.i iŋ.kar.ˈta.to\
(tu) ti  fosti incartato \tiˈfos.ti iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei) si  fu incartato \siˈfu iŋ.kar.ˈta.to\
(noi) ci  fummo incartati \tʃiˈfum.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
(voi) vi  foste incartati \viˈfos.te iŋ.kar.ˈta.ti\
(loro) essi  furono incartati \ˈes.siˈfu.ro.no iŋ.kar.ˈta.ti\
Futur simple
(io) mi   incarterò \mi iŋ.kar.te.ˈro\
(tu) ti   incarterai \ti iŋ.kar.te.ˈra.i\
(lui / lei) si   incarterà \si iŋ.kar.te.ˈra\
(noi) ci   incarteremo \tʃi iŋ.kar.te.ˈre.mo\
(voi) vi   incarterete \vi iŋ.kar.te.ˈre.te\
(loro) si   incarteranno \si iŋ.kar.ˈte.ran.no\
Futur antérieur
(io) mi  sarò incartato \misa.ˈro iŋ.kar.ˈta.to\
(tu) ti  sarai incartato \tisa.ˈrai iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei) si  sarà incartato \sisa.ˈra iŋ.kar.ˈta.to\
(noi) ci  saremo incartati \tʃisa.ˈre.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
(voi) vi  sarete incartati \visa.ˈre.te iŋ.kar.ˈta.ti\
(loro) essi  saranno incartati \ˈes.siˈsa.ran.no iŋ.kar.ˈta.ti\

Conditionnel

Présent
(io) mi   incarterei \mi iŋ.kar.te.ˈre.i\
(tu) ti   incarteresti \ti iŋ.kar.te.ˈres.ti\
(lui / lei) si   incarterebbe \si iŋ.kar.te.ˈreb.be\
(noi) ci   incarteremmo \tʃi iŋ.kar.te.ˈrem.mo\
(voi) vi   incartereste \vi iŋ.kar.te.ˈres.te\
(loro) si   incarterebbero \si iŋ.kar.te.ˈreb.be.ro\
Passé
(io) mi  sarei incartato \misa.ˈre.i iŋ.kar.ˈta.to\
(tu) ti  saresti incartato \tisa.ˈres.ti iŋ.kar.ˈta.to\
(lui / lei) si  sarebbe incartato \sisa.ˈreb.be iŋ.kar.ˈta.to\
(noi) ci  saremmo incartati \tʃisa.ˈrem.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
(voi) vi  sareste incartati \visa.ˈres.te iŋ.kar.ˈta.ti\
(loro) essi  sarebbero incartati \ˈes.sisa.ˈreb.be.ro iŋ.kar.ˈta.ti\

Subjonctif

Présent
che (io) mi   incarti \mi iŋ.ˈkar.ti\
che (tu) ti   incarti \ti iŋ.ˈkar.ti\
che (lui / lei) si   incarti \si iŋ.ˈkar.ti\
che (noi) ci   incartiamo \tʃi iŋ.kar.ˈtja.mo\
che (voi) vi   incartiate \vi iŋ.kar.ˈtja.te\
che (loro) si   incartino \si iŋ.ˈkar.ti.no\
Passé composé
che (io) mi  sia incartato \miˈsi.a iŋ.kar.ˈta.to\
che (tu) ti  sia incartato \tiˈsi.a iŋ.kar.ˈta.to\
che (lui / lei) si  sia incartato \siˈsi.a iŋ.kar.ˈta.to\
che (noi) ci  siamo incartati \tʃiˈsja.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
che (voi) vi  siate incartati \viˈsja.te iŋ.kar.ˈta.ti\
che (loro) essi  siano incartati \ˈes.siˈsi.a.no iŋ.kar.ˈta.ti\
Imparfait
che (io) mi   incartassi \mi iŋ.kar.ˈtas.si\
che (tu) ti   incartassi \ti iŋ.kar.ˈtas.si\
che (lui / lei) si   incartasse \si iŋ.kar.ˈtas.se\
che (noi) ci   incartassimo \tʃi iŋ.kar.tas.ˈsi.mo\
che (voi) vi   incartaste \vi iŋ.kar.ˈtas.te\
che (loro) si   incartassero \si iŋ.kar.ˈtas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io) mi  fossi incartato \miˈfos.si iŋ.kar.ˈta.to\
che (tu) ti  fossi incartato \tiˈfos.si iŋ.kar.ˈta.to\
che (lui / lei) si  fosse incartato \siˈfos.se iŋ.kar.ˈta.to\
che (noi) ci  fossimo incartati \tʃiˈfos.si.mo iŋ.kar.ˈta.ti\
che (voi) vi  foste incartati \viˈfos.te iŋ.kar.ˈta.ti\
che (loro) essi  fossero incartati \ˈes.siˈfos.se.ro iŋ.kar.ˈta.ti\

Impératif