Conjugaison:italien/incitare

incitare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.



Modes impersonnels modifier

Indicatif modifier

Présent
(io)   incito \in.ˈt͡ʃi.to\
(tu)   inciti \in.ˈt͡ʃi.ti\
(lui / lei)   incita \in.ˈt͡ʃi.ta\
(noi)   incitiamo \in.t͡ʃi.ˈtja.mo\
(voi)   incitate \in.t͡ʃi.ˈta.te\
(loro)   incitano \in.ˈt͡ʃi.ta.no\
Passé composé
(io)  ho incitato \o in.t͡ʃi.ˈta.to\
(tu)  hai incitato \ˈai in.t͡ʃi.ˈta.to\
(lui / lei)  ha incitato \a in.t͡ʃi.ˈta.to\
(noi)  abbiamo incitato \ab.bj.ˈa.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
(voi)  avete incitato \a.ˈve.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
(loro)  hanno incitato \ˈan.no in.t͡ʃi.ˈta.to\
Imparfait
(io)   incitavo \in.t͡ʃi.ˈta.vo\
(tu)   incitavi \in.t͡ʃi.ˈta.vi\
(lui / lei)   incitava \in.t͡ʃi.ˈta.va\
(noi)   incitavamo \in.t͡ʃi.ta.ˈva.mo\
(voi)   incitavate \in.t͡ʃi.ta.ˈva.te\
(loro)   incitavano \in.t͡ʃi.ˈta.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo incitato \a.ˈve.voin.t͡ʃi.ˈta.to\
(tu)  avevi incitato \a.ˈve.vi in.t͡ʃi.ˈta.to\
(lui / lei)  aveva incitato \a.ˈve.va in.t͡ʃi.ˈta.to\
(noi)  avevamo incitato \a.ve.ˈva.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
(voi)  avevate incitato \a.ve.ˈva.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
(loro)  avevano incitato \a.ˈve.va.no in.t͡ʃi.ˈta.to\
Passé simple
(io)   incitai \in.t͡ʃi.ˈta.i\
(tu)   incitasti \in.t͡ʃi.ˈtas.ti\
(lui / lei)   incitò \in.t͡ʃi.ˈto\
(noi)   incitammo \in.t͡ʃi.ˈtam.mo\
(voi)   incitaste \in.t͡ʃi.ˈta.ste\
(loro)   incitarono \in.t͡ʃi.ˈta.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi incitato \ˈeb.bi in.t͡ʃi.ˈta.to\
(tu)  avesti incitato \a.ˈves.ti in.t͡ʃi.ˈta.to\
(lui / lei)  ebbe incitato \ˈeb.be in.t͡ʃi.ˈta.to\
(noi)  avemmo incitato \a.ˈvem.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
(voi)  aveste incitato \a.ˈves.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
(loro)  ebbero incitato \ˈeb.be.ro in.t͡ʃi.ˈta.to\
Futur simple
(io)   inciterò \in.t͡ʃi.te.ˈro\
(tu)   inciterai \in.t͡ʃi.te.ˈra.i\
(lui / lei)   inciterà \in.t͡ʃi.te.ˈra\
(noi)   inciteremo \in.t͡ʃi.te.ˈre.mo\
(voi)   inciterete \in.t͡ʃi.te.ˈre.te\
(loro)   inciteranno \in.t͡ʃi.ˈte.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò incitato \a.ˈvro in.t͡ʃi.ˈta.to\
(tu)  avrai incitato \a.ˈvrai in.t͡ʃi.ˈta.to\
(lui / lei)  avrà incitato \a.ˈvra in.t͡ʃi.ˈta.to\
(noi)  avremo incitato \a.ˈvre.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
(voi)  avrete incitato \a.ˈvre.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
(loro)  avranno incitato \a.vran.no in.t͡ʃi.ˈta.to\

Conditionnel modifier

Subjonctif modifier

Présent
che (io)   inciti \in.ˈt͡ʃi.ti\
che (tu)   inciti \in.ˈt͡ʃi.ti\
che (lui / lei)   inciti \in.ˈt͡ʃi.ti\
che (noi)   incitiamo \in.t͡ʃi.ˈtja.mo\
che (voi)   incitiate \in.t͡ʃi.ˈtja.te\
che (loro)   incitino \in.ˈt͡ʃi.ti.no\
Passé composé
che (io)  abbia incitato \ab.ˈbja in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (tu)  abbia incitato \ab.ˈbja in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (lui / lei)  abbia incitato \ab.ˈbja in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (noi)  abbiamo incitato \ab.bj.ˈa.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (voi)  abbiate incitato \ab.bjˈa.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (loro)  abbiano incitato \ab.ˈbj.a.no in.t͡ʃi.ˈta.to\
Imparfait
che (io)   incitassi \in.t͡ʃi.ˈtas.si\
che (tu)   incitassi \in.t͡ʃi.ˈtas.si\
che (lui / lei)   incitasse \in.t͡ʃi.ˈtas.se\
che (noi)   incitassimo \in.t͡ʃi.tas.ˈsi.mo\
che (voi)   incitaste \in.t͡ʃi.ˈta.ste\
che (loro)   incitassero \in.t͡ʃi.ˈtas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi incitato \a.ˈves.si in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (tu)  avessi incitato \a.ˈves.si in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (lui / lei)  avesse incitato \a.ˈves.sa in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (noi)  avessimo incitato \a.ves.ˈsi.mo in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (voi)  aveste incitato \a.ˈves.te in.t͡ʃi.ˈta.to\
che (loro)  avessero incitato \a.ˈves.se.ro in.t͡ʃi.ˈta.to\

Impératif modifier