Conjugaison:italien/zoppicare

zoppicare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .

La prononciation est irrégulière pour les 1er, 2e et 3e personnes du singulier de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent, l’accent tonique se place sur l’antépénultième et pour la 3e personne du pluriel de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent sur l’anté-antépénultième


Modes impersonnels modifier

Indicatif modifier

Présent
(io)   zoppico \ˈd͡zop.pi.ko\
(tu)   zoppichi \ˈd͡zop.pi.ki\
(lui / lei)   zoppica \ˈd͡zop.pi.ka\
(noi)   zoppichiamo \d͡zop.pi.kjˈa.mo\
(voi)   zoppicate \d͡zop.pi.ˈka.te\
(loro)   zoppicano \ˈd͡zop.pi.ka.no\
Passé composé
(io)  ho zoppicato \o d͡zop.pi.ˈka.to\
(tu)  hai zoppicato \ˈai d͡zop.pi.ˈka.to\
(lui / lei)  ha zoppicato \a d͡zop.pi.ˈka.to\
(noi)  abbiamo zoppicato \ab.bj.ˈa.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
(voi)  avete zoppicato \a.ˈve.te d͡zop.pi.ˈka.to\
(loro)  hanno zoppicato \ˈan.no d͡zop.pi.ˈka.to\
Imparfait
(io)   zoppicavo \d͡zop.pi.ˈka.vo\
(tu)   zoppicavi \d͡zop.pi.ˈka.vi\
(lui / lei)   zoppicava \d͡zop.pi.ˈka.va\
(noi)   zoppicavamo \d͡zop.pi.ka.ˈva.mo\
(voi)   zoppicavate \d͡zop.pi.ka.ˈva.te\
(loro)   zoppicavano \d͡zop.pi.ˈka.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo zoppicato \a.ˈve.vod͡zop.pi.ˈka.to\
(tu)  avevi zoppicato \a.ˈve.vi d͡zop.pi.ˈka.to\
(lui / lei)  aveva zoppicato \a.ˈve.va d͡zop.pi.ˈka.to\
(noi)  avevamo zoppicato \a.ve.ˈva.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
(voi)  avevate zoppicato \a.ve.ˈva.te d͡zop.pi.ˈka.to\
(loro)  avevano zoppicato \a.ˈve.va.no d͡zop.pi.ˈka.to\
Passé simple
(io)   zoppicai \d͡zop.pi.ˈkai\
(tu)   zoppicasti \d͡zop.pi.ˈkas.ti\
(lui / lei)   zoppicò \d͡zop.pi.ˈko\
(noi)   zoppicammo \d͡zop.pi.ˈkam.mo\
(voi)   zoppicaste \d͡zop.pi.ˈkas.te\
(loro)   zoppicarono \d͡zop.pi.ˈka.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi zoppicato \ˈeb.bi d͡zop.pi.ˈka.to\
(tu)  avesti zoppicato \a.ˈves.ti d͡zop.pi.ˈka.to\
(lui / lei)  ebbe zoppicato \ˈeb.be d͡zop.pi.ˈka.to\
(noi)  avemmo zoppicato \a.ˈvem.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
(voi)  aveste zoppicato \a.ˈves.te d͡zop.pi.ˈka.to\
(loro)  ebbero zoppicato \ˈeb.be.ro d͡zop.pi.ˈka.to\
Futur simple
(io)   zoppicherò \d͡zop.pi.ke.ˈro\
(tu)   zoppicherai \d͡zop.pi.ke.ˈrai\
(lui / lei)   zoppicherà \d͡zop.pi.ke.ˈra\
(noi)   zoppicheremo \d͡zop.pi.ke.ˈre.mo\
(voi)   zoppicherete \d͡zop.pi.ke.ˈre.te\
(loro)   zoppicheranno \d͡zop.pi.ˈke.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò zoppicato \a.ˈvro d͡zop.pi.ˈka.to\
(tu)  avrai zoppicato \a.ˈvrai d͡zop.pi.ˈka.to\
(lui / lei)  avrà zoppicato \a.ˈvra d͡zop.pi.ˈka.to\
(noi)  avremo zoppicato \a.ˈvre.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
(voi)  avrete zoppicato \a.ˈvre.te d͡zop.pi.ˈka.to\
(loro)  avranno zoppicato \a.vran.no d͡zop.pi.ˈka.to\

Conditionnel modifier

Subjonctif modifier

Présent
che (io)   zoppichi \ˈd͡zop.pi.ki\
che (tu)   zoppichi \ˈd͡zop.pi.ki\
che (lui / lei)   zoppichi \ˈd͡zop.pi.ki\
che (noi)   zoppichiamo \d͡zop.pi.kjˈa.mo\
che (voi)   zoppichiate \d͡zop.pi.kjˈa.te\
che (loro)   zoppichino \ˈd͡zop.pi.ki.no\
Passé composé
che (io)  abbia zoppicato \ab.ˈbja d͡zop.pi.ˈka.to\
che (tu)  abbia zoppicato \ab.ˈbja d͡zop.pi.ˈka.to\
che (lui / lei)  abbia zoppicato \ab.ˈbja d͡zop.pi.ˈka.to\
che (noi)  abbiamo zoppicato \ab.bj.ˈa.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
che (voi)  abbiate zoppicato \ab.bjˈa.te d͡zop.pi.ˈka.to\
che (loro)  abbiano zoppicato \ab.ˈbj.a.no d͡zop.pi.ˈka.to\
Imparfait
che (io)   zoppicassi \d͡zop.pi.ˈkas.si\
che (tu)   zoppicassi \d͡zop.pi.ˈkas.si\
che (lui / lei)   zoppicasse \d͡zop.pi.ˈkas.se\
che (noi)   zoppicassimo \d͡zop.pi.kas.ˈsi.mo\
che (voi)   zoppicaste \d͡zop.pi.ˈkas.te\
che (loro)   zoppicassero \d͡zop.pi.ˈkas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi zoppicato \a.ˈves.si d͡zop.pi.ˈka.to\
che (tu)  avessi zoppicato \a.ˈves.si d͡zop.pi.ˈka.to\
che (lui / lei)  avesse zoppicato \a.ˈves.sa d͡zop.pi.ˈka.to\
che (noi)  avessimo zoppicato \a.ves.ˈsi.mo d͡zop.pi.ˈka.to\
che (voi)  aveste zoppicato \a.ˈves.te d͡zop.pi.ˈka.to\
che (loro)  avessero zoppicato \a.ˈves.se.ro d͡zop.pi.ˈka.to\

Impératif modifier