Conjugaison:italien/zumare
zumare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | zumare | \d͡zu.ˈma.re\ | avere | zumato | \a.ˈve.re d͡zu.ˈma.to\ |
Gérondif | zumando | \d͡zu.ˈman.do\ | avendo | zumato | \a.ˈven.do d͡zu.ˈma.to\ |
Participe | zumante | \d͡zu.ˈman.te\ | zumato | \d͡zu.ˈma.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|