Conjugaison:italien/zurlare
zurlare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels modifier
Mode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | zurlare | \d͡zur.ˈla.re\ | avere | zurlato | \a.ˈve.re d͡zur.ˈla.to\ |
Gérondif | zurlando | \d͡zur.ˈlan.do\ | avendo | zurlato | \a.ˈven.do d͡zur.ˈla.to\ |
Participe | zurlante | \d͡zur.ˈlan.te\ | zurlato | \d͡zur.ˈla.to\ |
Indicatif modifier
Conditionnel modifier
|
|
Subjonctif modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif modifier
|
|