e-kreiz
Breton modifier
Étymologie modifier
Préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | em cʼhreiz |
2e du sing. | ez kreiz |
3e masc. du sing. | en e greiz |
3e fém. du sing. | en he cʼhreiz |
1re du plur. | en hor cʼhreiz |
2e du plur. | en ho kreiz |
3e du plur. | en o cʼhreiz |
Impersonnel | er cʼhreiz |
e-kreiz Erreur sur la langue !
- Au milieu de, au centre de.
- Ur gazeg wenn gignet e-kreiz ur parkad lann galleg ? - Ur garreg. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 332)
- Une jument blanche écorchée, au milieu d’un champ plein de grands ajoncs ? - Un rocher.
- Ur gazeg wenn gignet e-kreiz ur parkad lann galleg ? - Ur garreg. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 332)
Adverbe modifier
e-kreiz Erreur sur la langue !
- Au milieu, au centre.
- E-kreiz ez eus ur pignon a ya betek ar solier, hag a zisparti an ti-annez diouzh ar marchosi, e-lec’h ma voemp kaset da lojañ war ar c’holo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 59)
- Au centre il y a un pignon qui va jusqu’au grenier, et qui sépare l’habitation de l’écurie, où l’on nous conduisit pour loger sur la paille.
- E-kreiz ez eus ur pignon a ya betek ar solier, hag a zisparti an ti-annez diouzh ar marchosi, e-lec’h ma voemp kaset da lojañ war ar c’holo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 59)