aod
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton aout[1], issu du vieux breton alt, lui-même issu du proto-celtique *φalso, tiré du indo-européen commun *pl̥-s-o-, de la racine *pel-s- « pierre, roche », de laquelle procèdent l’allemand Fels « rocher », le grec ancien πέλλα, pélla « roche, pierre » et le pachto parša « pierre ».
- À comparer avec les mots allt en gallois, als en cornique et all en moyen irlandais (sens identique ou voisin).
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
---|---|---|
aod | aodeier | aodoù |
aod \ˈɔːt\ féminin
- Rivage, côte.
- Gant devezhiadoù heol splann eo ec’h ergerzhis an aodoù-se. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 113)
- C’est sous des journées de soleil éclatant que j’explorai ces rivages-là.
- Gant devezhiadoù heol splann eo ec’h ergerzhis an aodoù-se. — (Frañsez Kervella, Dindan gouriz ar bed, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 113)
- Grève.
- Falaise.
Variantes dialectales modifier
Synonymes modifier
Falaise
Dérivés modifier
- aocha
- aochad
- aochaer
- aochaerezh
- aod vev
- Aod-an-Olifant
- aodel
- Aodoù-an-Arvor
- Aodoù-an-Hanternoz
- arouez-aod
- barveg-aod
- bezhin-aod
- binimenn-aod
- bistrak-aod
- boued-aod
- bran-aod
- broen-aod
- duaod
- Duaod
- falz-aod
- golvan-aod
- gronn-aod
- gwain-aod
- gward-aod
- gwennaod
- hocʼhig-aod
- kas da dreiñ bili d’an aod
- kaol-an-aod
- kefeleg-aod
- kroazig-an-aod
- krog-aod
- louzaouenn-an-aod
- louzoù-aod
- moc'h-aod
- morlivid-aod
- perisilh-aod
- piz-aod
- raden-aod
- rastell-aod
- ribler-aodoù
- riblerezh-aodoù
- segal-aod
- tan-aod
- teil-aod
- traoù-aod
- traezh-aod
- tornaod
Prononciation modifier
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « aod [Prononciation ?] » (débutant)
Anagrammes modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499