Voir aussi : Batis, bâtis

Étymologie

modifier
Du proto-malayo-polynésien *baties.

Nom commun

modifier

batis \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Mollet.

Références

modifier
  • Jason William Lobel, North Borneo sourcebook: vocabulary and functors. PALI Language Texts: Southeast Asia, University of Hawaii Press, Honolulu, 2016[version en ligne]

Étymologie

modifier
Emprunté au moyen français bastissement[1].

Nom commun

modifier
Mutation Singulier Pluriel
Non muté batis batisoù
Adoucissante vatis vatisoù
Durcissante patis patisoù

batis \ˈba.tːis\ masculin

  1. Bâtisse.
    • N’eus nemet ur batis sot, hir-spontus hag uhel-mat ; kontañ a ran an estajoù : nav zo.  (Yann Gerven, Bouklet ha minellet, Al Liamm, 1990, page 99)
      Il n’y a qu’une bâtisse stupide, abominablement longue et très haute ; je compte les étages : il y en a neuf.
    • Bloavezhioù hir em eus tremenet eno, a-dreñv ar mogerioù tev, e batisoù teñval ha gleb, hep nemeur a zudi, hag hep nemeur a spi.  (Herve Gouedard, Liñvadenn Kastellaodren ha danevelloù all, Al Liamm, 2009, page 52)
      J’y ai passé de longues années, derrière les murs épais, dans des bâtisses sombres et humides, sans guère de plaisir, et sans guère d’espoir.

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 96b

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe bati
Passé de l’indicatif batis

batis \ˈba.tis\

  1. Passé du verbe bati (transitif).

Étymologie

modifier
Du grec ancien βατίς, batís → voir batia.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif batis batidēs
Vocatif batis batidēs
Accusatif batidem batidēs
Génitif batidis batidum
Datif batidī batidibus
Ablatif batidĕ batidibus

batis \Prononciation ?\ féminin

  1. Fenouil marin.

Références

modifier
  • « batis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 210)