buko
:
BretonModifier
Forme de verbe Modifier
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | buko |
Adoucissante | vuko |
Durcissante | puko |
buko \ˈbykːo\
- Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe bukañ.
EspérantoModifier
ÉtymologieModifier
- Du français boucle.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | buko \ˈbu.ko\ |
bukoj \ˈbu.koj\ |
Accusatif | bukon \ˈbu.kon\ |
bukojn \ˈbu.kojn\ |
buko \ˈbu.ko\ mot-racine UV
DérivésModifier
- buki dUV PIVE, RV = bukfermi dUV RV = kunbuki dUV RV : boucler
- bukdorno dUV PIVE, RV = bukpinglo dUV RV = ardillon
- disbuki dUV PIVE = malbuki dUV PIVE : déboucler
Définitions | Boucle (de cheveu) | Boucle (de ceinture) | Joue | Bouche |
---|---|---|---|---|
U.V | buklo | buko | vango | buŝo |
si 1895 | buklo | boklo | buko | boko |
AnagrammesModifier
RéférencesModifier
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- buko sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- buko sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "buk-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).