Breton modifier

Étymologie modifier

Composé de chom (« rester ») et de kousket (« endormi »).

Locution verbale modifier

chom kousket \ʃɔm ˈkus.ket\ intransitif (se conjugue → voir la conjugaison de chom)

  1. S’endormir.
    • Soroc’hal a ra hag e chom kousket. — (Taldir, Teatr brezonek poblus, Moullerez ar Bobl, Carhaix, 1911, page 20)
      Il grogne et il s’endort.
    • Ha neuze, gant aon da chom kousket en deiz war-lerc’h adarre, e kemeras eun oged, hag e c’hourvezas warni. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 135)
      Et alors, par peur de s’endormir de nouveau le lendemain, il prit une herse, et il s’allongea dessus.

Synonymes modifier