chom kousket
Breton modifier
Étymologie modifier
Locution verbale modifier
chom kousket \ʃɔm ˈkus.ket\ intransitif (se conjugue → voir la conjugaison de chom)
- S’endormir.
- Soroc’hal a ra hag e chom kousket. — (Taldir, Teatr brezonek poblus, Moullerez ar Bobl, Carhaix, 1911, page 20)
- Il grogne et il s’endort.
- Ha neuze, gant aon da chom kousket en deiz war-lerc’h adarre, e kemeras eun oged, hag e c’hourvezas warni. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 135)
- Et alors, par peur de s’endormir de nouveau le lendemain, il prit une herse, et il s’allongea dessus.
- Soroc’hal a ra hag e chom kousket. — (Taldir, Teatr brezonek poblus, Moullerez ar Bobl, Carhaix, 1911, page 20)