diganez
Breton modifier
Forme de préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | diganin |
2e du sing. | diganit |
3e masc. du sing. | digantañ |
3e fém. du sing. | diganti |
1re du plur. | diganimp ou diganeomp |
2e du plur. | diganeocʼh |
3e du plur. | diganto ou digante |
Impersonnel | diganeor |
diganez \diɡãˈnɛːs\
- (Léonard) Deuxième personne du singulier de la préposition digant. Variante de diganit.
- — Ya da, emezi, da genderv bihan a zo deut dʼaz kaout da cʼhoulenn eun dra bennak diganez. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 71)
- — Oui-da, dit-elle, ton petit cousin est venu te trouver pour te demander quelque chose.
- — Ya da, emezi, da genderv bihan a zo deut dʼaz kaout da cʼhoulenn eun dra bennak diganez. — (Gabriel Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 71)