koitus
EspérantoModifier
Forme de verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe koiti | |
---|---|
Conditionnel | koitus |
koitus \koitus\
- Conditionnel de koiti.
TchèqueModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin coitus.
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | koitus | koity |
Vocatif | koite | koity |
Accusatif | koitus | koity |
Génitif | koitu | koitů |
Locatif | koitu | koitech |
Datif | koitu | koitům |
Instrumental | koitem | koity |
koitus \Prononciation ?\ masculin inanimé
- Coït.
- Primáti vykazují nejvyšší frekvenci koitů v období plodných dnů.
SynonymesModifier
RéférencesModifier
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage