malfeliĉo
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Composé du préfixe mal- (« contraire »), de la racine feliĉ (« heureux ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | malfeliĉo \mal.fe.ˈli.t͡ʃo\ |
malfeliĉoj \mal.fe.ˈli.t͡ʃoj\ |
| Accusatif | malfeliĉon \mal.fe.ˈli.t͡ʃon\ |
malfeliĉojn \mal.fe.ˈli.t͡ʃojn\ |
malfeliĉo \mal.fe.ˈli.t͡ʃo\ composition de racines de l’Antaŭparolo
- Malheur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Antaŭparolo) La erareco en la nacia traduko de tiu aŭ alia vorto ne prezentas grandan malfeliĉon…
- Le caractère erroné de la traduction de tel ou autre mot ne représente pas un grand malheur…
- (Ekzercaro §41) Rakontu al mi vian malfeliĉon, ĉar eble mi povos helpi al vi.
- Raconte-moi ton malheur, car peut-être je pourrai t’aider.
- (Ekzercaro §42) Malfeliĉo ofte kunigas la homojn, kaj feliĉo ofte disigas ilin.
- Un malheur unit souvent les hommes et un bonheur souvent les sépare.
- Feliĉo fierigas, malfeliĉo saĝigas - Un bonheur rend fier, un malheur rend sage.
Prononciation modifier
- Toulouse (France) : écouter « malfeliĉo [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- malfeliĉo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- malfeliĉo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "mal-feliĉ-o" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1 de l’Akademio de Esperanto).