Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de serjant (« sergent »), avec le suffixe -ez.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
serjantez serjantezed

serjantez \sɛr.ˈʒãn.tes\ féminin (pour un homme, on dit : serjant)

  1. Sergente.
    • 10 eur noz. Kuit war droad, me da gentañ gant daou Rus hag ar serjantez war vacʼh[sic : varcʼh]. — (Marsel ar Barzh, An ercʼh du, An alarcʼh embannadurioù, 2004, page 186)
      10 heures du soir. Départ à pied, moi en premier avec deux Russes et la sergente à cheval.
  2. Bardane.
    • Ar vugale a zo gant ar ruzell a gemero bemdez, war yun, ur werennad dour bervet war gwrizioù serjantez, hag e teuio buan ar cʼhleñved er maez. — (Loeiz ar Flocʼh, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 49)
      Les enfants qui ont la rougeole prendront chaque jour un verre d’eau bouillie sur des racines de bardane, et la maladie partira rapidement.

Synonymes modifier

Bardane (2)