Allemand modifier

Étymologie modifier

Verbe dérivé de pachten, avec le préfixe ver-.

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verpachte
2e du sing. du verpachtest
3e du sing. er verpachtet
Prétérit 1re du sing. ich verpachtete
Subjonctif II 1re du sing. ich verpachtete
Impératif 2e du sing. verpacht, verpachte!
2e du plur. verpachtet!
Participe passé verpachtet
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verpachten \fɛɐ̯ˈpaxtn̩\ (voir la conjugaison)

  1. Louer, affermer, donner à bail, donner à ferme.
    • Der Bauer verpachtet eine Wiese gegen 50 € pro Monat.
      Le fermier loue une prairie pour 50 € par mois.

Antonymes modifier

Prononciation modifier


Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Verbe dérivé de pachten, avec le préfixe ver-.

Verbe modifier

verpachten \Prononciation ?\

  1. Louer, donner à bail, affermer.
    • Landerijen verpachten.
      Donner des terres à ferme.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,8 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]