Voir aussi : Gan, GaN, gán, gàn, gân, gạn, gắn, gằn, gần

Conventions internationales modifier

Symbole modifier

gan

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 du gan.

Références modifier

Français modifier

Étymologie modifier

Vient du chinois , gàn, nom court du Jiangxi.

Nom commun modifier

 
Distribution des langues chinoises.

gan \ɡan\ masculin au singulier uniquement

  1. Langue chinoise parlée principalement dans le Jiangxi et le Hubei, à l’est de la Chine.
    • Deux groupes, en usage dans l'intérieur, conservent un caractère provincial : xiang dans le Hunan et gan dans le Jiangxi. — (Jean Sellier, Histoire des langues et des peuples qui les parlent, La Découverte, 2019, page 513)

Notes modifier

Le code de cette langue (gan) dans le Wiktionnaire est gan.

Traductions modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

gan masculin

  1. (Habillement) Gant.

Variantes modifier

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Bambara modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

gan \ɡà~\

  1. Chauffer.

Nom commun modifier

gan \ɡá~\

  1. Gombo.

Références modifier

  • Charles Bailleul, Petit dictionnaire bambara-français français-bambara, Avebury Publishing Co., 1981

Breton modifier

Forme de nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kan kanioù
Adoucissante gan ganioù
Spirante cʼhan cʼhanioù

gan \ˈɡãːn\ masculin

  1. Forme mutée de kan par adoucissement (k > g).

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté kan
Adoucissante gan
Spirante cʼhan

gan \ˈɡãːn\

  1. Forme mutée de kan par adoucissement (k > g).
    • An tousegi, war lez an hent,
      a gan o hiraezh, […].
      — (Jakez Riou, An tousegi, in Al Liamm, no 47, novembre–décembre 1954, page 9)
      Les crapauds, sur le bord du chemin,
      chantent leur nostalgie, […].
    • Pa gan ar goukoug eisteiz goude Gouel-Yann e chom an ed pell war e zramm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé (Eléments de Stylistique Trégorroise) - Troisième partie - LE STYLE POPULAIRE, 1974, page 328)
      Quand le coucou chante huit jours après la Saint Jean le blé reste longtemps en javelles étendues par terre (car alors il pleut beaucoup).

Prononciation modifier

Paronymes modifier

Dioula modifier

 

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

gan \Prononciation ?\

  1. Chaud.
    Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes modifier

Fon modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1 modifier

gàn \Prononciation ?\ (radical nominal)

  1. Cadence, heure, montre, rythme, sonnerie.
    • É bέ sín gan tέnwe mὲ : Il a commencé à 7 heures.
    • Gan nabi un ylɔ ? : À quelle heure j'ai appelé ?
    • Gan towe ɖò nukɔ̀n cέjù wǒ : Ta montre avance de dix minutes.
  2. Cloche, gong (simple).
    • É nɔ zaan ɖé din ɔ́, gan ná xò : Il reste un peu et la cloche sonnera.
    • Gàn élɔ́ nɔ́ ɖi gbè ganjí : Cette cloche résonne bien.
  3. Fer, métal, bracelet.
    • Gan wɛ blo hunjɛn lɛ bɔ ye ɖo ko jɛ wɛ : Les clous sont en fer et ils rouillent.
    • E dó gan alɔ̀ : Elle a mis un bracelet à la main.
    • Gan ɔ sέ : Le fer est chauffé à blanc.

Proverbes et phrases toutes faites modifier

Nom commun 2 modifier

gán \Prononciation ?\ (radical nominal)

  1. Roi, grand.
    • Un nyi gan : Je suis directeur.

Nom commun 3 modifier

găn \Prononciation ?\ (radical nominal)

  1. Chef, roi.
    • Gan ɖe nyi kpɛvi a : Point de petit chef, un chef est un chef.
    • Mὲ wέ ɖù găn ɖò fí ? : Qui est le chef ici ?

Verbe modifier

gan \Prononciation ?\ (radical verbal)

  1. Aiguiser.
    • E ɖo jivi ɔ gan : Il aiguise le couteau.
    • É gàn gyankpa tɔ̀n : Il a aiguisé son coupe-coupe.

Prononciation modifier

Références modifier

Gaélique irlandais modifier

 

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition modifier

gan \Prononciation ?\

  1. Sans.

Prononciation modifier

Jawe modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

gan \Prononciation ?\

  1. Tatouage.

Références modifier

  • André-Georges Haudricourt et Françoise Ozanne-Rivière, Dictionnaire thématique des langues de la région de Hienghène (Nouvelle-Calédonie) : pije - fwâi - nemi - jawe, Lacito - Documents, Asie-Austronésie 4, SELAF no 212, Peeters, 1982

Kotava modifier

Étymologie modifier

Racine inventée arbitrairement[1].

Préposition modifier

gan \gan\

  1. Par, de.
    1. La préposition gan introduit un complément de verbe. Cela est agentif en phrase passive.
      • Bresitol gan tcabanesik al zo aytar.
      Le goupil a été tué par un chasseur.
    2. La préposition gan introduit un complément de nom sur ellipse du participe connecteur.
      • Moe vegemoy va toloy elpat (geltrayan) gan Alain Chabat jontikvielu abdarayká.
        Sur l’étagère, j’entrepose depuis longtemps deux films (réalisés par) d’Alain Chabat.
    3. Emploi de gan en tant que complément attributif.
      • Bata trutca tir gan Modigliani.
        Ce tableau est de Modigliani (réalisé par Modigliani).

Forme de verbe modifier

Participe Présent Passé Futur
Actif gas gayas gatas
Passif gan gayan gatan
Complétif gamb gayamb gatamb
voir Conjugaison en kotava
  1. Participe passif présent de (« attribuer »).

Prononciation modifier

  • France : écouter « gan [gan] »

Références modifier

  • « gan », dans Kotapedia (préposition)
  • « gan », dans Kotapedia (forme de verbe)
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Songhaï koyraboro senni modifier

Verbe modifier

gan \Prononciation ?\

  1. Danser.

Turkmène modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

gan \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Sang.

Vieil anglais modifier

Étymologie modifier

Du proto-germanique *gēną. Ce mot dénote une supplétion car son étymologie est distincte de celle de eode.

Verbe modifier

gan *\ɡɑːn\

  1. Marcher.
  2. Aller. (Se déplacer jusqu’à un endroit.)

Synonymes modifier

Vietnamien modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

gan \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Foie.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Vieux saxon modifier

Étymologie modifier

Du proto-germanique *gānan, voir l’anglais go.

Verbe modifier

gān \Prononciation ?\

  1. Aller.

Wolof modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

gan \Prononciation ?\

  1. Étranger, invité.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier