στέγη

Grec

Étymologie

Du grec ancien στέγη, stégê.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	στέγη	οι	στέγες
Génitif	της	στέγης	των	στεγών
Accusatif	τη(ν)	στέγη	τις	στέγες
Vocatif		στέγη		στέγες

στέγη féminin \ˈstɛ.ʝi\

1. Couvert, toit, toiture, maison.

Grec ancien

Étymologie

Doublet féminin de στέγος.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	στέγη	αἱ	στέγαι	τὼ	στέγα
Vocatif		στέγη		στέγαι		στέγα
Accusatif	τὴν	στέγην	τὰς	στέγας	τὼ	στέγα
Génitif	τῆς	στέγης	τῶν	στεγῶν	τοῖν	στέγαιν
Datif	τῇ	στέγῃ	ταῖς	στέγαις	τοῖν	στέγαιν

στέγη, stégê féminin

1. Toit.
2. Tout édifice couvert.
   1. Maison.
   2. Chambre.
   3. Terrier.
   4. Tente.
   5. Tombeau.
   6. Tillac d'un navire.

Apparentés étymologiques

• στεγνός
• στεγνῶ
• στεγοποιῶ
• στέγω

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage