Conjugaison:français/asturianiser

Conjugaison en français
asturianiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de asturianiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ asturianise \ʒ‿ as.ty.ʁja.niz\
tu  asturianises \ty  as.ty.ʁja.niz\
il/elle/on  asturianise \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.niz\
nous  asturianisons \nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zɔ̃\
vous  asturianisez \vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles  asturianisent \[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.niz\
Passé composé
j’ai  asturianisé  \ʒ‿e as.ty.ʁja.ni.ze\
tu as  asturianisé  \ty a.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
il/elle/on a  asturianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.as.ty.ʁja.ni.ze\
nous avons  asturianisé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
vous avez  asturianisé  \vu.z‿a.ve.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles ont  asturianisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
Imparfait
j’ asturianisais \ʒ‿ as.ty.ʁja.ni.zɛ\
tu  asturianisais \ty  as.ty.ʁja.ni.zɛ\
il/elle/on  asturianisait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.ni.zɛ\
nous  asturianisions \nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zjɔ̃\
vous  asturianisiez \vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zje\
ils/elles  asturianisaient \[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.ni.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  asturianisé  \ʒ‿a.vɛ.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
tu avais  asturianisé  \ty a.vɛ.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
il/elle/on avait  asturianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
nous avions  asturianisé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
vous aviez  asturianisé  \vu.z‿a.vje.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles avaient  asturianisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
Passé simple
j’ asturianisai \ʒ‿ as.ty.ʁja.ni.ze\
tu  asturianisas \ty  as.ty.ʁja.ni.za\
il/elle/on  asturianisa \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.ni.za\
nous  asturianisâmes \nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zam\
vous  asturianisâtes \vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zat\
ils/elles  asturianisèrent \[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.ni.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  asturianisé  \ʒ‿y.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
tu eus  asturianisé  \ty y.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
il/elle/on eut  asturianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
nous eûmes  asturianisé  \nu.z‿ym.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
vous eûtes  asturianisé  \vu.z‿yt.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles eurent  asturianisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
Futur simple
j’ asturianiserai \ʒ‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁe\
tu  asturianiseras \ty  as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  asturianisera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁa\
nous  asturianiserons \nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  asturianiserez \vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁe\
ils/elles  asturianiseront \[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  asturianisé  \ʒ‿o.ʁe as.ty.ʁja.ni.ze\
tu auras  asturianisé  \ty o.ʁa.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
il/elle/on aura  asturianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa as.ty.ʁja.ni.ze\
nous aurons  asturianisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
vous aurez  asturianisé  \vu.z‿o.ʁe.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles auront  asturianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\

Subjonctif

Présent
que j’ asturianise \kə ʒ‿ as.ty.ʁja.niz\
que tu  asturianises \kə ty  as.ty.ʁja.niz\
qu’il/elle/on  asturianise \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.niz\
que nous  asturianisions \kə nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zjɔ̃\
que vous  asturianisiez \kə vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zje\
qu’ils/elles  asturianisent \k‿[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.niz\
Passé
que j’aie  asturianisé  \kə ʒ‿ɛ as.ty.ʁja.ni.ze\
que tu aies  asturianisé  \kə ty ɛ.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
qu’il/elle/on ait  asturianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
que nous ayons  asturianisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
que vous ayez  asturianisé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
qu’ils/elles aient  asturianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
Imparfait
que j’ asturianisasse \kə ʒ‿ as.ty.ʁja.ni.zas\
que tu  asturianisasses \kə ty  as.ty.ʁja.ni.zas\
qu’il/elle/on  asturianisât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.ni.za\
que nous  asturianisassions \kə nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.za.sjɔ̃\
que vous  asturianisassiez \kə vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.za.sje\
qu’ils/elles  asturianisassent \k‿[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.ni.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  asturianisé  \kə ʒ‿ys as.ty.ʁja.ni.ze\
que tu eusses  asturianisé  \kə ty ys.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
qu’il/elle/on eût  asturianisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
que nous eussions  asturianisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
que vous eussiez  asturianisé  \kə vu.z‿y.sje.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
qu’ils/elles eussent  asturianisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\

Conditionnel

Présent
j’ asturianiserais \ʒ‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɛ\
tu  asturianiserais \ty  as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  asturianiserait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɛ\
nous  asturianiserions \nu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zə.ʁjɔ̃\
vous  asturianiseriez \vu.z‿ as.ty.ʁja.ni.zə.ʁje\
ils/elles  asturianiseraient \[il/ɛl].z‿ as.ty.ʁja.ni.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  asturianisé  \ʒ‿o.ʁɛ.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
tu aurais  asturianisé  \ty o.ʁɛ.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
il/elle/on aurait  asturianisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\
nous aurions  asturianisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
vous auriez  asturianisé  \vu.z‿o.ʁje.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\
ils/elles auraient  asturianisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ.t‿as.ty.ʁja.ni.ze\

Impératif

Présent
  asturianise  \as.ty.ʁja.niz\
  asturianisons  \as.ty.ʁja.ni.zɔ̃\
  asturianisez  \as.ty.ʁja.ni.ze\
Passé
 aie  asturianisé   \ɛ as.ty.ʁja.ni.ze\ 
 ayons  asturianisé   \ɛ.jɔ̃.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\ 
 ayez  asturianisé   \ɛ.je.z‿as.ty.ʁja.ni.ze\