Conjugaison en français
attiger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}

Conjugaison de attiger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ attige \ʒ‿ a.tiʒ\
tu  attiges \ty  a.tiʒ\
il/elle/on  attige \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.tiʒ\
nous  attigeons \nu.z‿ a.ti.ʒɔ̃\
vous  attigez \vu.z‿ a.ti.ʒe\
ils/elles  attigent \[il/ɛl].z‿ a.tiʒ\
Passé composé
j’ai  attigé  \ʒ‿e a.ti.ʒe\
tu as  attigé  \ty a.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on a  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ti.ʒe\
nous avons  attigé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous avez  attigé  \vu.z‿a.ve.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles ont  attigé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ti.ʒe\
Imparfait
j’ attigeais \ʒ‿ a.ti.ʒɛ\
tu  attigeais \ty  a.ti.ʒɛ\
il/elle/on  attigeait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒɛ\
nous  attigions \nu.z‿ a.ti.ʒjɔ̃\
vous  attigiez \vu.z‿ a.ti.ʒje\
ils/elles  attigeaient \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  attigé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ti.ʒe\
tu avais  attigé  \ty a.vɛ.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on avait  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ti.ʒe\
nous avions  attigé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous aviez  attigé  \vu.z‿a.vje.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles avaient  attigé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ti.ʒe\
Passé simple
j’ attigeai \ʒ‿ a.ti.ʒe\
tu  attigeas \ty  a.ti.ʒa\
il/elle/on  attigea \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒa\
nous  attigeâmes \nu.z‿ a.ti.ʒam\
vous  attigeâtes \vu.z‿ a.ti.ʒat\
ils/elles  attigèrent \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  attigé  \ʒ‿y.z‿a.ti.ʒe\
tu eus  attigé  \ty y.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on eut  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ʒe\
nous eûmes  attigé  \nu.z‿ym.z‿a.ti.ʒe\
vous eûtes  attigé  \vu.z‿yt.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles eurent  attigé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ti.ʒe\
Futur simple
j’ attigerai \ʒ‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁe\
tu  attigeras \ty  a.ti.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  attigera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁa\
nous  attigerons \nu.z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  attigerez \vu.z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  attigeront \[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  attigé  \ʒ‿o.ʁe a.ti.ʒe\
tu auras  attigé  \ty o.ʁa.z‿a.ti.ʒe\
il/elle/on aura  attigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ti.ʒe\
nous aurons  attigé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
vous aurez  attigé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ti.ʒe\
ils/elles auront  attigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ti.ʒe\

Subjonctif

Présent
que j’ attige \kə ʒ‿ a.tiʒ\
que tu  attiges \kə ty  a.tiʒ\
qu’il/elle/on  attige \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.tiʒ\
que nous  attigions \kə nu.z‿ a.ti.ʒjɔ̃\
que vous  attigiez \kə vu.z‿ a.ti.ʒje\
qu’ils/elles  attigent \k‿[il/ɛl].z‿ a.tiʒ\
Passé
que j’aie  attigé  \kə ʒ‿ɛ a.ti.ʒe\
que tu aies  attigé  \kə ty ɛ.z‿a.ti.ʒe\
qu’il/elle/on ait  attigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ti.ʒe\
que nous ayons  attigé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
que vous ayez  attigé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ti.ʒe\
qu’ils/elles aient  attigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ti.ʒe\
Imparfait
que j’ attigeasse \kə ʒ‿ a.ti.ʒas\
que tu  attigeasses \kə ty  a.ti.ʒas\
qu’il/elle/on  attigeât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ti.ʒa\
que nous  attigeassions \kə nu.z‿ a.ti.ʒa.sjɔ̃\
que vous  attigeassiez \kə vu.z‿ a.ti.ʒa.sje\
qu’ils/elles  attigeassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ti.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  attigé  \kə ʒ‿ys a.ti.ʒe\
que tu eusses  attigé  \kə ty ys.z‿a.ti.ʒe\
qu’il/elle/on eût  attigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ti.ʒe\
que nous eussions  attigé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ti.ʒe\
que vous eussiez  attigé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ti.ʒe\
qu’ils/elles eussent  attigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ti.ʒe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  attige  \a.tiʒ\
  attigeons  \a.ti.ʒɔ̃\
  attigez  \a.ti.ʒe\
Passé
 aie  attigé   \ɛ a.ti.ʒe\ 
 ayons  attigé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ti.ʒe\ 
 ayez  attigé   \ɛ.je.z‿a.ti.ʒe\