Conjugaison:français/bûcheronner

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
bûcheronner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bûcheronner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bûcheronne \ʒə  byʃ.ʁɔn\
tu  bûcheronnes \ty  byʃ.ʁɔn\
il/elle/on  bûcheronne \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔn\
nous  bûcheronnons \nu  byʃ.ʁɔ.nɔ̃\
vous  bûcheronnez \vu  byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles  bûcheronnent \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔn\
Passé composé
j’ai  bûcheronné  \ʒ‿e byʃ.ʁɔ.ne\
tu as  bûcheronné  \ty a byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on a  bûcheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a byʃ.ʁɔ.ne\
nous avons  bûcheronné  \nu.z‿a.vɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous avez  bûcheronné  \vu.z‿a.ve byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles ont  bûcheronné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
Imparfait
je  bûcheronnais \ʒə  byʃ.ʁɔ.nɛ\
tu  bûcheronnais \ty  byʃ.ʁɔ.nɛ\
il/elle/on  bûcheronnait \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.nɛ\
nous  bûcheronnions \nu  byʃ.ʁɔ.njɔ̃\
vous  bûcheronniez \vu  byʃ.ʁɔ.nje\
ils/elles  bûcheronnaient \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bûcheronné  \ʒ‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
tu avais  bûcheronné  \ty a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on avait  bûcheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
nous avions  bûcheronné  \nu.z‿a.vjɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous aviez  bûcheronné  \vu.z‿a.vje byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles avaient  bûcheronné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
Passé simple
je  bûcheronnai \ʒə  byʃ.ʁɔ.ne\
tu  bûcheronnas \ty  byʃ.ʁɔ.na\
il/elle/on  bûcheronna \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.na\
nous  bûcheronnâmes \nu  byʃ.ʁɔ.nam\
vous  bûcheronnâtes \vu  byʃ.ʁɔ.nat\
ils/elles  bûcheronnèrent \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bûcheronné  \ʒ‿y byʃ.ʁɔ.ne\
tu eus  bûcheronné  \ty y byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on eut  bûcheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y byʃ.ʁɔ.ne\
nous eûmes  bûcheronné  \nu.z‿ym byʃ.ʁɔ.ne\
vous eûtes  bûcheronné  \vu.z‿yt byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles eurent  bûcheronné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ byʃ.ʁɔ.ne\
Futur simple
je  bûcheronnerai \ʒə  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
tu  bûcheronneras \ty  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  bûcheronnera \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
nous  bûcheronnerons \nu  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  bûcheronnerez \vu  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  bûcheronneront \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bûcheronné  \ʒ‿o.ʁe byʃ.ʁɔ.ne\
tu auras  bûcheronné  \ty o.ʁa byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on aura  bûcheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa byʃ.ʁɔ.ne\
nous aurons  bûcheronné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous aurez  bûcheronné  \vu.z‿o.ʁe byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles auront  bûcheronné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  bûcheronne \kə ʒə  byʃ.ʁɔn\
que tu  bûcheronnes \kə ty  byʃ.ʁɔn\
qu’il/elle/on  bûcheronne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔn\
que nous  bûcheronnions \kə nu  byʃ.ʁɔ.njɔ̃\
que vous  bûcheronniez \kə vu  byʃ.ʁɔ.nje\
qu’ils/elles  bûcheronnent \k‿[il/ɛl]  byʃ.ʁɔn\
Passé
que j’aie  bûcheronné  \kə ʒ‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
que tu aies  bûcheronné  \kə ty ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  bûcheronné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
que nous ayons  bûcheronné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
que vous ayez  bûcheronné  \kə vu.z‿ɛ.je byʃ.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles aient  bûcheronné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
Imparfait
que je  bûcheronnasse \kə ʒə  byʃ.ʁɔ.nas\
que tu  bûcheronnasses \kə ty  byʃ.ʁɔ.nas\
qu’il/elle/on  bûcheronnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.na\
que nous  bûcheronnassions \kə nu  byʃ.ʁɔ.na.sjɔ̃\
que vous  bûcheronnassiez \kə vu  byʃ.ʁɔ.na.sje\
qu’ils/elles  bûcheronnassent \k‿[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bûcheronné  \kə ʒ‿ys byʃ.ʁɔ.ne\
que tu eusses  bûcheronné  \kə ty ys byʃ.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  bûcheronné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y byʃ.ʁɔ.ne\
que nous eussions  bûcheronné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
que vous eussiez  bûcheronné  \kə vu.z‿y.sje byʃ.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  bûcheronné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys byʃ.ʁɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bûcheronne  \byʃ.ʁɔn\
  bûcheronnons  \byʃ.ʁɔ.nɔ̃\
  bûcheronnez  \byʃ.ʁɔ.ne\
Passé
 aie  bûcheronné   \ɛ byʃ.ʁɔ.ne\ 
 ayons  bûcheronné   \ɛ.jɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\ 
 ayez  bûcheronné   \ɛ.je byʃ.ʁɔ.ne\ 

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
bucheronner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bucheronner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bucheronne \ʒə  byʃ.ʁɔn\
tu  bucheronnes \ty  byʃ.ʁɔn\
il/elle/on  bucheronne \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔn\
nous  bucheronnons \nu  byʃ.ʁɔ.nɔ̃\
vous  bucheronnez \vu  byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles  bucheronnent \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔn\
Passé composé
j’ai  bucheronné  \ʒ‿e byʃ.ʁɔ.ne\
tu as  bucheronné  \ty a byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on a  bucheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a byʃ.ʁɔ.ne\
nous avons  bucheronné  \nu.z‿a.vɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous avez  bucheronné  \vu.z‿a.ve byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles ont  bucheronné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
Imparfait
je  bucheronnais \ʒə  byʃ.ʁɔ.nɛ\
tu  bucheronnais \ty  byʃ.ʁɔ.nɛ\
il/elle/on  bucheronnait \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.nɛ\
nous  bucheronnions \nu  byʃ.ʁɔ.njɔ̃\
vous  bucheronniez \vu  byʃ.ʁɔ.nje\
ils/elles  bucheronnaient \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bucheronné  \ʒ‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
tu avais  bucheronné  \ty a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on avait  bucheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
nous avions  bucheronné  \nu.z‿a.vjɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous aviez  bucheronné  \vu.z‿a.vje byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles avaient  bucheronné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ byʃ.ʁɔ.ne\
Passé simple
je  bucheronnai \ʒə  byʃ.ʁɔ.ne\
tu  bucheronnas \ty  byʃ.ʁɔ.na\
il/elle/on  bucheronna \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.na\
nous  bucheronnâmes \nu  byʃ.ʁɔ.nam\
vous  bucheronnâtes \vu  byʃ.ʁɔ.nat\
ils/elles  bucheronnèrent \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bucheronné  \ʒ‿y byʃ.ʁɔ.ne\
tu eus  bucheronné  \ty y byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on eut  bucheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y byʃ.ʁɔ.ne\
nous eûmes  bucheronné  \nu.z‿ym byʃ.ʁɔ.ne\
vous eûtes  bucheronné  \vu.z‿yt byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles eurent  bucheronné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ byʃ.ʁɔ.ne\
Futur simple
je  bucheronnerai \ʒə  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
tu  bucheronneras \ty  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  bucheronnera \[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁa\
nous  bucheronnerons \nu  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  bucheronnerez \vu  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  bucheronneront \[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bucheronné  \ʒ‿o.ʁe byʃ.ʁɔ.ne\
tu auras  bucheronné  \ty o.ʁa byʃ.ʁɔ.ne\
il/elle/on aura  bucheronné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa byʃ.ʁɔ.ne\
nous aurons  bucheronné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
vous aurez  bucheronné  \vu.z‿o.ʁe byʃ.ʁɔ.ne\
ils/elles auront  bucheronné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  bucheronne \kə ʒə  byʃ.ʁɔn\
que tu  bucheronnes \kə ty  byʃ.ʁɔn\
qu’il/elle/on  bucheronne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔn\
que nous  bucheronnions \kə nu  byʃ.ʁɔ.njɔ̃\
que vous  bucheronniez \kə vu  byʃ.ʁɔ.nje\
qu’ils/elles  bucheronnent \k‿[il/ɛl]  byʃ.ʁɔn\
Passé
que j’aie  bucheronné  \kə ʒ‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
que tu aies  bucheronné  \kə ty ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on ait  bucheronné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
que nous ayons  bucheronné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
que vous ayez  bucheronné  \kə vu.z‿ɛ.je byʃ.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles aient  bucheronné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ byʃ.ʁɔ.ne\
Imparfait
que je  bucheronnasse \kə ʒə  byʃ.ʁɔ.nas\
que tu  bucheronnasses \kə ty  byʃ.ʁɔ.nas\
qu’il/elle/on  bucheronnât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  byʃ.ʁɔ.na\
que nous  bucheronnassions \kə nu  byʃ.ʁɔ.na.sjɔ̃\
que vous  bucheronnassiez \kə vu  byʃ.ʁɔ.na.sje\
qu’ils/elles  bucheronnassent \k‿[il/ɛl]  byʃ.ʁɔ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bucheronné  \kə ʒ‿ys byʃ.ʁɔ.ne\
que tu eusses  bucheronné  \kə ty ys byʃ.ʁɔ.ne\
qu’il/elle/on eût  bucheronné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y byʃ.ʁɔ.ne\
que nous eussions  bucheronné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\
que vous eussiez  bucheronné  \kə vu.z‿y.sje byʃ.ʁɔ.ne\
qu’ils/elles eussent  bucheronné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys byʃ.ʁɔ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bucheronne  \byʃ.ʁɔn\
  bucheronnons  \byʃ.ʁɔ.nɔ̃\
  bucheronnez  \byʃ.ʁɔ.ne\
Passé
 aie  bucheronné   \ɛ byʃ.ʁɔ.ne\ 
 ayons  bucheronné   \ɛ.jɔ̃ byʃ.ʁɔ.ne\ 
 ayez  bucheronné   \ɛ.je byʃ.ʁɔ.ne\