Conjugaison:français/diacriter

Conjugaison en français
diacriter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de diacriter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  diacrite \ʒə  dja.kʁit\
tu  diacrites \ty  dja.kʁit\
il/elle/on  diacrite \[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁit\
nous  diacritons \nu  dja.kʁi.tɔ̃\
vous  diacritez \vu  dja.kʁi.te\
ils/elles  diacritent \[il/ɛl]  dja.kʁit\
Passé composé
j’ai  diacrité  \ʒ‿e dja.kʁi.te\
tu as  diacrité  \ty a dja.kʁi.te\
il/elle/on a  diacrité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a dja.kʁi.te\
nous avons  diacrité  \nu.z‿a.vɔ̃ dja.kʁi.te\
vous avez  diacrité  \vu.z‿a.ve dja.kʁi.te\
ils/elles ont  diacrité  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ dja.kʁi.te\
Imparfait
je  diacritais \ʒə  dja.kʁi.tɛ\
tu  diacritais \ty  dja.kʁi.tɛ\
il/elle/on  diacritait \[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁi.tɛ\
nous  diacritions \nu  dja.kʁi.tjɔ̃\
vous  diacritiez \vu  dja.kʁi.tje\
ils/elles  diacritaient \[il/ɛl]  dja.kʁi.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  diacrité  \ʒ‿a.vɛ dja.kʁi.te\
tu avais  diacrité  \ty a.vɛ dja.kʁi.te\
il/elle/on avait  diacrité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ dja.kʁi.te\
nous avions  diacrité  \nu.z‿a.vjɔ̃ dja.kʁi.te\
vous aviez  diacrité  \vu.z‿a.vje dja.kʁi.te\
ils/elles avaient  diacrité  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ dja.kʁi.te\
Passé simple
je  diacritai \ʒə  dja.kʁi.te\
tu  diacritas \ty  dja.kʁi.ta\
il/elle/on  diacrita \[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁi.ta\
nous  diacritâmes \nu  dja.kʁi.tam\
vous  diacritâtes \vu  dja.kʁi.tat\
ils/elles  diacritèrent \[il/ɛl]  dja.kʁi.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  diacrité  \ʒ‿y dja.kʁi.te\
tu eus  diacrité  \ty y dja.kʁi.te\
il/elle/on eut  diacrité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y dja.kʁi.te\
nous eûmes  diacrité  \nu.z‿ym dja.kʁi.te\
vous eûtes  diacrité  \vu.z‿yt dja.kʁi.te\
ils/elles eurent  diacrité  \[i/ɛ]l.z‿yʁ dja.kʁi.te\
Futur simple
je  diacriterai \ʒə  dja.kʁi.t(ə.)ʁe\
tu  diacriteras \ty  dja.kʁi.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  diacritera \[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁi.t(ə.)ʁa\
nous  diacriterons \nu  dja.kʁi.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  diacriterez \vu  dja.kʁi.t(ə.)ʁe\
ils/elles  diacriteront \[il/ɛl]  dja.kʁi.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  diacrité  \ʒ‿o.ʁe dja.kʁi.te\
tu auras  diacrité  \ty o.ʁa dja.kʁi.te\
il/elle/on aura  diacrité  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa dja.kʁi.te\
nous aurons  diacrité  \nu.z‿o.ʁɔ̃ dja.kʁi.te\
vous aurez  diacrité  \vu.z‿o.ʁe dja.kʁi.te\
ils/elles auront  diacrité  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ dja.kʁi.te\

Subjonctif

Présent
que je  diacrite \kə ʒə  dja.kʁit\
que tu  diacrites \kə ty  dja.kʁit\
qu’il/elle/on  diacrite \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁit\
que nous  diacritions \kə nu  dja.kʁi.tjɔ̃\
que vous  diacritiez \kə vu  dja.kʁi.tje\
qu’ils/elles  diacritent \k‿[il/ɛl]  dja.kʁit\
Passé
que j’aie  diacrité  \kə ʒ‿ɛ dja.kʁi.te\
que tu aies  diacrité  \kə ty ɛ dja.kʁi.te\
qu’il/elle/on ait  diacrité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ dja.kʁi.te\
que nous ayons  diacrité  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ dja.kʁi.te\
que vous ayez  diacrité  \kə vu.z‿ɛ.je dja.kʁi.te\
qu’ils/elles aient  diacrité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ dja.kʁi.te\
Imparfait
que je  diacritasse \kə ʒə  dja.kʁi.tas\
que tu  diacritasses \kə ty  dja.kʁi.tas\
qu’il/elle/on  diacritât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  dja.kʁi.ta\
que nous  diacritassions \kə nu  dja.kʁi.ta.sjɔ̃\
que vous  diacritassiez \kə vu  dja.kʁi.ta.sje\
qu’ils/elles  diacritassent \k‿[il/ɛl]  dja.kʁi.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  diacrité  \kə ʒ‿ys dja.kʁi.te\
que tu eusses  diacrité  \kə ty ys dja.kʁi.te\
qu’il/elle/on eût  diacrité  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y dja.kʁi.te\
que nous eussions  diacrité  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ dja.kʁi.te\
que vous eussiez  diacrité  \kə vu.z‿y.sje dja.kʁi.te\
qu’ils/elles eussent  diacrité  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys dja.kʁi.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  diacrite  \dja.kʁit\
  diacritons  \dja.kʁi.tɔ̃\
  diacritez  \dja.kʁi.te\
Passé
 aie  diacrité   \ɛ dja.kʁi.te\ 
 ayons  diacrité   \ɛ.jɔ̃ dja.kʁi.te\ 
 ayez  diacrité   \ɛ.je dja.kʁi.te\