Conjugaison en français
mitiger
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-ger}}

Conjugaison de mitiger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  mitige \ʒə  mi.tiʒ\
tu  mitiges \ty  mi.tiʒ\
il/elle/on  mitige \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.tiʒ\
nous  mitigeons \nu  mi.ti.ʒɔ̃\
vous  mitigez \vu  mi.ti.ʒe\
ils/elles  mitigent \[il/ɛl]  mi.tiʒ\
Passé composé
j’ai  mitigé  \ʒ‿e mi.ti.ʒe\
tu as  mitigé  \ty a mi.ti.ʒe\
il/elle/on a  mitigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a mi.ti.ʒe\
nous avons  mitigé  \nu.z‿a.vɔ̃ mi.ti.ʒe\
vous avez  mitigé  \vu.z‿a.ve mi.ti.ʒe\
ils/elles ont  mitigé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ mi.ti.ʒe\
Imparfait
je  mitigeais \ʒə  mi.ti.ʒɛ\
tu  mitigeais \ty  mi.ti.ʒɛ\
il/elle/on  mitigeait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ti.ʒɛ\
nous  mitigions \nu  mi.ti.ʒjɔ̃\
vous  mitigiez \vu  mi.ti.ʒje\
ils/elles  mitigeaient \[il/ɛl]  mi.ti.ʒɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  mitigé  \ʒ‿a.vɛ mi.ti.ʒe\
tu avais  mitigé  \ty a.vɛ mi.ti.ʒe\
il/elle/on avait  mitigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ mi.ti.ʒe\
nous avions  mitigé  \nu.z‿a.vjɔ̃ mi.ti.ʒe\
vous aviez  mitigé  \vu.z‿a.vje mi.ti.ʒe\
ils/elles avaient  mitigé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ mi.ti.ʒe\
Passé simple
je  mitigeai \ʒə  mi.ti.ʒe\
tu  mitigeas \ty  mi.ti.ʒa\
il/elle/on  mitigea \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ti.ʒa\
nous  mitigeâmes \nu  mi.ti.ʒam\
vous  mitigeâtes \vu  mi.ti.ʒat\
ils/elles  mitigèrent \[il/ɛl]  mi.ti.ʒɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  mitigé  \ʒ‿y mi.ti.ʒe\
tu eus  mitigé  \ty y mi.ti.ʒe\
il/elle/on eut  mitigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.ti.ʒe\
nous eûmes  mitigé  \nu.z‿ym mi.ti.ʒe\
vous eûtes  mitigé  \vu.z‿yt mi.ti.ʒe\
ils/elles eurent  mitigé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ mi.ti.ʒe\
Futur simple
je  mitigerai \ʒə  mi.ti.ʒ(ə.)ʁe\
tu  mitigeras \ty  mi.ti.ʒ(ə.)ʁa\
il/elle/on  mitigera \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ti.ʒ(ə.)ʁa\
nous  mitigerons \nu  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
vous  mitigerez \vu  mi.ti.ʒ(ə.)ʁe\
ils/elles  mitigeront \[il/ɛl]  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  mitigé  \ʒ‿o.ʁe mi.ti.ʒe\
tu auras  mitigé  \ty o.ʁa mi.ti.ʒe\
il/elle/on aura  mitigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa mi.ti.ʒe\
nous aurons  mitigé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ mi.ti.ʒe\
vous aurez  mitigé  \vu.z‿o.ʁe mi.ti.ʒe\
ils/elles auront  mitigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ mi.ti.ʒe\

Subjonctif

Présent
que je  mitige \kə ʒə  mi.tiʒ\
que tu  mitiges \kə ty  mi.tiʒ\
qu’il/elle/on  mitige \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.tiʒ\
que nous  mitigions \kə nu  mi.ti.ʒjɔ̃\
que vous  mitigiez \kə vu  mi.ti.ʒje\
qu’ils/elles  mitigent \k‿[il/ɛl]  mi.tiʒ\
Passé
que j’aie  mitigé  \kə ʒ‿ɛ mi.ti.ʒe\
que tu aies  mitigé  \kə ty ɛ mi.ti.ʒe\
qu’il/elle/on ait  mitigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ mi.ti.ʒe\
que nous ayons  mitigé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ mi.ti.ʒe\
que vous ayez  mitigé  \kə vu.z‿ɛ.je mi.ti.ʒe\
qu’ils/elles aient  mitigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ mi.ti.ʒe\
Imparfait
que je  mitigeasse \kə ʒə  mi.ti.ʒas\
que tu  mitigeasses \kə ty  mi.ti.ʒas\
qu’il/elle/on  mitigeât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ti.ʒa\
que nous  mitigeassions \kə nu  mi.ti.ʒa.sjɔ̃\
que vous  mitigeassiez \kə vu  mi.ti.ʒa.sje\
qu’ils/elles  mitigeassent \k‿[il/ɛl]  mi.ti.ʒas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  mitigé  \kə ʒ‿ys mi.ti.ʒe\
que tu eusses  mitigé  \kə ty ys mi.ti.ʒe\
qu’il/elle/on eût  mitigé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y mi.ti.ʒe\
que nous eussions  mitigé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ mi.ti.ʒe\
que vous eussiez  mitigé  \kə vu.z‿y.sje mi.ti.ʒe\
qu’ils/elles eussent  mitigé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys mi.ti.ʒe\

Conditionnel

Présent
je  mitigerais \ʒə  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɛ\
tu  mitigerais \ty  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  mitigerait \[il/ɛl/ɔ̃]  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɛ\
nous  mitigerions \nu  mi.ti.ʒə.ʁjɔ̃\
vous  mitigeriez \vu  mi.ti.ʒə.ʁje\
ils/elles  mitigeraient \[il/ɛl]  mi.ti.ʒ(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  mitigé  \ʒ‿o.ʁɛ mi.ti.ʒe\
tu aurais  mitigé  \ty o.ʁɛ mi.ti.ʒe\
il/elle/on aurait  mitigé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ mi.ti.ʒe\
nous aurions  mitigé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ mi.ti.ʒe\
vous auriez  mitigé  \vu.z‿o.ʁje mi.ti.ʒe\
ils/elles auraient  mitigé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ mi.ti.ʒe\

Impératif

Présent
  mitige  \mi.tiʒ\
  mitigeons  \mi.ti.ʒɔ̃\
  mitigez  \mi.ti.ʒe\
Passé
 aie  mitigé   \ɛ mi.ti.ʒe\ 
 ayons  mitigé   \ɛ.jɔ̃ mi.ti.ʒe\ 
 ayez  mitigé   \ɛ.je mi.ti.ʒe\