Conjugaison:français/procliticiser

Conjugaison en français
procliticiser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de procliticiser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  procliticise \ʒə  pʁo.kli.ti.siz\
tu  procliticises \ty  pʁo.kli.ti.siz\
il/elle/on  procliticise \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.siz\
nous  procliticisons \nu  pʁo.kli.ti.si.zɔ̃\
vous  procliticisez \vu  pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles  procliticisent \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.siz\
Passé composé
j’ai  procliticisé  \ʒ‿e pʁo.kli.ti.si.ze\
tu as  procliticisé  \ty a pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on a  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a pʁo.kli.ti.si.ze\
nous avons  procliticisé  \nu.z‿a.vɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous avez  procliticisé  \vu.z‿a.ve pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles ont  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
Imparfait
je  procliticisais \ʒə  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
tu  procliticisais \ty  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
il/elle/on  procliticisait \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
nous  procliticisions \nu  pʁo.kli.ti.si.zjɔ̃\
vous  procliticisiez \vu  pʁo.kli.ti.si.zje\
ils/elles  procliticisaient \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  procliticisé  \ʒ‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
tu avais  procliticisé  \ty a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on avait  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
nous avions  procliticisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous aviez  procliticisé  \vu.z‿a.vje pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles avaient  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
Passé simple
je  procliticisai \ʒə  pʁo.kli.ti.si.ze\
tu  procliticisas \ty  pʁo.kli.ti.si.za\
il/elle/on  procliticisa \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.za\
nous  procliticisâmes \nu  pʁo.kli.ti.si.zam\
vous  procliticisâtes \vu  pʁo.kli.ti.si.zat\
ils/elles  procliticisèrent \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  procliticisé  \ʒ‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
tu eus  procliticisé  \ty y pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on eut  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
nous eûmes  procliticisé  \nu.z‿ym pʁo.kli.ti.si.ze\
vous eûtes  procliticisé  \vu.z‿yt pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles eurent  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ pʁo.kli.ti.si.ze\
Futur simple
je  procliticiserai \ʒə  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁe\
tu  procliticiseras \ty  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  procliticisera \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁa\
nous  procliticiserons \nu  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  procliticiserez \vu  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁe\
ils/elles  procliticiseront \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  procliticisé  \ʒ‿o.ʁe pʁo.kli.ti.si.ze\
tu auras  procliticisé  \ty o.ʁa pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on aura  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa pʁo.kli.ti.si.ze\
nous aurons  procliticisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous aurez  procliticisé  \vu.z‿o.ʁe pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles auront  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\

Subjonctif

Présent
que je  procliticise \kə ʒə  pʁo.kli.ti.siz\
que tu  procliticises \kə ty  pʁo.kli.ti.siz\
qu’il/elle/on  procliticise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.siz\
que nous  procliticisions \kə nu  pʁo.kli.ti.si.zjɔ̃\
que vous  procliticisiez \kə vu  pʁo.kli.ti.si.zje\
qu’ils/elles  procliticisent \k‿[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.siz\
Passé
que j’aie  procliticisé  \kə ʒ‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
que tu aies  procliticisé  \kə ty ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’il/elle/on ait  procliticisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
que nous ayons  procliticisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
que vous ayez  procliticisé  \kə vu.z‿ɛ.je pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’ils/elles aient  procliticisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
Imparfait
que je  procliticisasse \kə ʒə  pʁo.kli.ti.si.zas\
que tu  procliticisasses \kə ty  pʁo.kli.ti.si.zas\
qu’il/elle/on  procliticisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.za\
que nous  procliticisassions \kə nu  pʁo.kli.ti.si.za.sjɔ̃\
que vous  procliticisassiez \kə vu  pʁo.kli.ti.si.za.sje\
qu’ils/elles  procliticisassent \k‿[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  procliticisé  \kə ʒ‿ys pʁo.kli.ti.si.ze\
que tu eusses  procliticisé  \kə ty ys pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’il/elle/on eût  procliticisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y pʁo.kli.ti.si.ze\
que nous eussions  procliticisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
que vous eussiez  procliticisé  \kə vu.z‿y.sje pʁo.kli.ti.si.ze\
qu’ils/elles eussent  procliticisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys pʁo.kli.ti.si.ze\

Conditionnel

Présent
je  procliticiserais \ʒə  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
tu  procliticiserais \ty  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  procliticiserait \[il/ɛl/ɔ̃]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
nous  procliticiserions \nu  pʁo.kli.ti.si.zə.ʁjɔ̃\
vous  procliticiseriez \vu  pʁo.kli.ti.si.zə.ʁje\
ils/elles  procliticiseraient \[il/ɛl]  pʁo.kli.ti.si.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  procliticisé  \ʒ‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
tu aurais  procliticisé  \ty o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
il/elle/on aurait  procliticisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\
nous aurions  procliticisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\
vous auriez  procliticisé  \vu.z‿o.ʁje pʁo.kli.ti.si.ze\
ils/elles auraient  procliticisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ pʁo.kli.ti.si.ze\

Impératif

Présent
  procliticise  \pʁo.kli.ti.siz\
  procliticisons  \pʁo.kli.ti.si.zɔ̃\
  procliticisez  \pʁo.kli.ti.si.ze\
Passé
 aie  procliticisé   \ɛ pʁo.kli.ti.si.ze\ 
 ayons  procliticisé   \ɛ.jɔ̃ pʁo.kli.ti.si.ze\ 
 ayez  procliticisé   \ɛ.je pʁo.kli.ti.si.ze\