Conjugaison:français/s’abriter
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
abriter |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de abriter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|
Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Conjugaison en français |
---|
s’abriter |
Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de s’abriter, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
Mode | Présent | Passé | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitif | s’ | abriter | \s‿a.bʁi.te\ | s’être | abrité | \s‿ɛtʁ‿a.bʁi.te\ |
Gérondif | en s’ | abritant | \ɑ̃ s‿a.bʁi.tɑ̃\ | en s’étant | abrité | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃.t‿a.bʁi.te\ |
Participe | abritant | \a.bʁi.tɑ̃\ | abrité | \a.bʁi.te\ |
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
|
|
Impératif
|
|