Conjugaison:italien/indicare

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

indicare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .

La prononciation est irrégulière pour les 1er, 2e et 3e personnes du singulier de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent, l’accent tonique se place sur l’antépénultième et pour la 3e personne du pluriel de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent sur l’anté-antépénultième


Modes impersonnels modifier

Indicatif modifier

Présent
(io)   indico \ˈin.di.ko\
(tu)   indichi \ˈin.di.ki\
(lui / lei)   indica \ˈin.di.ka\
(noi)   indichiamo \in.di.kjˈa.mo\
(voi)   indicate \in.di.ˈka.te\
(loro)   indicano \ˈin.di.ka.no\
Passé composé
(io)  ho indicato \o in.di.ˈka.to\
(tu)  hai indicato \ˈai in.di.ˈka.to\
(lui / lei)  ha indicato \a in.di.ˈka.to\
(noi)  abbiamo indicato \ab.bj.ˈa.mo in.di.ˈka.to\
(voi)  avete indicato \a.ˈve.te in.di.ˈka.to\
(loro)  hanno indicato \ˈan.no in.di.ˈka.to\
Imparfait
(io)   indicavo \in.di.ˈka.vo\
(tu)   indicavi \in.di.ˈka.vi\
(lui / lei)   indicava \in.di.ˈka.va\
(noi)   indicavamo \in.di.ka.ˈva.mo\
(voi)   indicavate \in.di.ka.ˈva.te\
(loro)   indicavano \in.di.ˈka.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo indicato \a.ˈve.voin.di.ˈka.to\
(tu)  avevi indicato \a.ˈve.vi in.di.ˈka.to\
(lui / lei)  aveva indicato \a.ˈve.va in.di.ˈka.to\
(noi)  avevamo indicato \a.ve.ˈva.mo in.di.ˈka.to\
(voi)  avevate indicato \a.ve.ˈva.te in.di.ˈka.to\
(loro)  avevano indicato \a.ˈve.va.no in.di.ˈka.to\
Passé simple
(io)   indicai \in.di.ˈkai\
(tu)   indicasti \in.di.ˈkas.ti\
(lui / lei)   indicò \in.di.ˈko\
(noi)   indicammo \in.di.ˈkam.mo\
(voi)   indicaste \in.di.ˈkas.te\
(loro)   indicarono \in.di.ˈka.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi indicato \ˈeb.bi in.di.ˈka.to\
(tu)  avesti indicato \a.ˈves.ti in.di.ˈka.to\
(lui / lei)  ebbe indicato \ˈeb.be in.di.ˈka.to\
(noi)  avemmo indicato \a.ˈvem.mo in.di.ˈka.to\
(voi)  aveste indicato \a.ˈves.te in.di.ˈka.to\
(loro)  ebbero indicato \ˈeb.be.ro in.di.ˈka.to\
Futur simple
(io)   indicherò \in.di.ke.ˈro\
(tu)   indicherai \in.di.ke.ˈrai\
(lui / lei)   indicherà \in.di.ke.ˈra\
(noi)   indicheremo \in.di.ke.ˈre.mo\
(voi)   indicherete \in.di.ke.ˈre.te\
(loro)   indicheranno \in.di.ˈke.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò indicato \a.ˈvro in.di.ˈka.to\
(tu)  avrai indicato \a.ˈvrai in.di.ˈka.to\
(lui / lei)  avrà indicato \a.ˈvra in.di.ˈka.to\
(noi)  avremo indicato \a.ˈvre.mo in.di.ˈka.to\
(voi)  avrete indicato \a.ˈvre.te in.di.ˈka.to\
(loro)  avranno indicato \a.vran.no in.di.ˈka.to\

Conditionnel modifier

Présent
(io)   indicherei \in.di.ke.ˈrei\
(tu)   indicheresti \in.di.ke.ˈres.ti\
(lui / lei)   indicherebbe \in.di.ke.ˈreb.be\
(noi)   indicheremmo \in.di.ke.ˈrem.mo\
(voi)   indichereste \in.di.ke.ˈres.te\
(loro)   indicherebbero \in.di.ke.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei indicato \a.ˈvre.i in.di.ˈka.to\
(tu)  avresti indicato \a.ˈvres.ti in.di.ˈka.to\
(lui / lei)  avrebbe indicato \aˈ.vreb.be in.di.ˈka.to\
(noi)  avremmo indicato \a.ˈvrem.mo in.di.ˈka.to\
(voi)  avreste indicato \a.ˈvres.te in.di.ˈka.to\
(loro)  avrebbero indicato \a.ˈvreb.be.ro in.di.ˈka.to\

Subjonctif modifier

Présent
che (io)   indichi \ˈin.di.ki\
che (tu)   indichi \ˈin.di.ki\
che (lui / lei)   indichi \ˈin.di.ki\
che (noi)   indichiamo \in.di.kjˈa.mo\
che (voi)   indichiate \in.di.kjˈa.te\
che (loro)   indichino \ˈin.di.ki.no\
Passé composé
che (io)  abbia indicato \ab.ˈbja in.di.ˈka.to\
che (tu)  abbia indicato \ab.ˈbja in.di.ˈka.to\
che (lui / lei)  abbia indicato \ab.ˈbja in.di.ˈka.to\
che (noi)  abbiamo indicato \ab.bj.ˈa.mo in.di.ˈka.to\
che (voi)  abbiate indicato \ab.bjˈa.te in.di.ˈka.to\
che (loro)  abbiano indicato \ab.ˈbj.a.no in.di.ˈka.to\
Imparfait
che (io)   indicassi \in.di.ˈkas.si\
che (tu)   indicassi \in.di.ˈkas.si\
che (lui / lei)   indicasse \in.di.ˈkas.se\
che (noi)   indicassimo \in.di.kas.ˈsi.mo\
che (voi)   indicaste \in.di.ˈkas.te\
che (loro)   indicassero \in.di.ˈkas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi indicato \a.ˈves.si in.di.ˈka.to\
che (tu)  avessi indicato \a.ˈves.si in.di.ˈka.to\
che (lui / lei)  avesse indicato \a.ˈves.sa in.di.ˈka.to\
che (noi)  avessimo indicato \a.ves.ˈsi.mo in.di.ˈka.to\
che (voi)  aveste indicato \a.ˈves.te in.di.ˈka.to\
che (loro)  avessero indicato \a.ˈves.se.ro in.di.ˈka.to\

Impératif modifier

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif

indicarsi, verbe pronominal irrégulier du premier groupe.

La prononciation est irrégulière pour les 1er, 2e et 3e personnes du singulier de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent, l’accent tonique se place sur l’antépénultième et pour la 3e personne du pluriel de l’indicatif présent, du subjonctif présent et de l’impératif présent sur l’anté-antépénultième


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io) mi   indico \mi ˈin.di.ko\
(tu) ti   indichi \ti ˈin.di.ki\
(lui / lei) si   indica \si ˈin.di.ka\
(noi) ci   indichiamo \tʃi in.di.kj.ˈa.mo\
(voi) vi   indicate \vi in.di.ˈka.te\
(loro) si   indicano \si ˈin.di.ka.no\
Passé composé
(io) mi  sono indicato \miˈso.no in.di.ˈka.to\
(tu) ti  sei indicato \tiˈse.i in.di.ˈka.to\
(lui / lei) si  è indicato \sie in.di.ˈka.to\
(noi) ci  siamo indicati \tʃiˈsja.mo in.di.ˈka.ti\
(voi) vi  siete indicati \viˈsje.te in.di.ˈka.ti\
(loro) essi  sono indicati \ˈes.siˈso.no in.di.ˈka.ti\
Imparfait
(io) mi   indicavo \mi in.di.ˈka.vo\
(tu) ti   indicavi \ti in.di.ˈka.vi\
(lui / lei) si   indicava \si in.di.ˈka.va\
(noi) ci   indicavamo \tʃi in.di.ka.ˈva.mo\
(voi) vi   indicavate \vi in.di.ka.ˈva.te\
(loro) si   indicavano \si in.di.ˈka.va.no\
Plus-que-parfait
(io) mi  ero indicato \miˈe.roin.di.ˈka.to\
(tu) ti  eri indicato \tiˈe.ri in.di.ˈka.to\
(lui / lei) si  era indicato \siˈe.ra in.di.ˈka.to\
(noi) ci  eravamo indicati \tʃie.ra.ˈva.mo in.di.ˈka.ti\
(voi) vi  eravate indicati \vie.ra.ˈva.te in.di.ˈka.ti\
(loro) essi  erano indicati \ˈes.siˈe.ra.no in.di.ˈka.ti\
Passé simple
(io) mi   indicai \mi in.di.ˈkai\
(tu) ti   indicasti \ti in.di.ˈkas.ti\
(lui / lei) si   indicò \si in.di.ˈko\
(noi) ci   indicammo \tʃi in.di.ˈkam.mo\
(voi) vi   indicaste \vi in.di.ˈkas.te\
(loro) si   indicarono \si in.di.ˈka.ro.no\
Passé antérieur
(io) mi  fui indicato \miˈfu.i in.di.ˈka.to\
(tu) ti  fosti indicato \tiˈfos.ti in.di.ˈka.to\
(lui / lei) si  fu indicato \siˈfu in.di.ˈka.to\
(noi) ci  fummo indicati \tʃiˈfum.mo in.di.ˈka.ti\
(voi) vi  foste indicati \viˈfos.te in.di.ˈka.ti\
(loro) essi  furono indicati \ˈes.siˈfu.ro.no in.di.ˈka.ti\
Futur simple
(io) mi   indicherò \mi in.di.ke.ˈro\
(tu) ti   indicherai \ti in.di.ke.ˈrai\
(lui / lei) si   indicherà \si in.di.ke.ˈra\
(noi) ci   indicheremo \tʃi in.di.ke.ˈre.mo\
(voi) vi   indicherete \vi in.di.ke.ˈre.te\
(loro) si   indicheranno \si in.di.ˈke.ran.no\
Futur antérieur
(io) mi  sarò indicato \misa.ˈro in.di.ˈka.to\
(tu) ti  sarai indicato \tisa.ˈrai in.di.ˈka.to\
(lui / lei) si  sarà indicato \sisa.ˈra in.di.ˈka.to\
(noi) ci  saremo indicati \tʃisa.ˈre.mo in.di.ˈka.ti\
(voi) vi  sarete indicati \visa.ˈre.te in.di.ˈka.ti\
(loro) essi  saranno indicati \ˈes.siˈsa.ran.no in.di.ˈka.ti\

Conditionnel

Présent
(io) mi   indicherei \mi in.di.ke.ˈrei\
(tu) ti   indicheresti \ti in.di.ke.ˈres.ti\
(lui / lei) si   indicherebbe \si in.di.ke.ˈreb.be\
(noi) ci   indicheremmo \tʃi in.di.ke.ˈrem.mo\
(voi) vi   indichereste \vi in.di.ke.ˈres.te\
(loro) si   indicherebbero \si in.di.ke.ˈreb.be.ro\
Passé
(io) mi  sarei indicato \misa.ˈre.i in.di.ˈka.to\
(tu) ti  saresti indicato \tisa.ˈres.ti in.di.ˈka.to\
(lui / lei) si  sarebbe indicato \sisa.ˈreb.be in.di.ˈka.to\
(noi) ci  saremmo indicati \tʃisa.ˈrem.mo in.di.ˈka.ti\
(voi) vi  sareste indicati \visa.ˈres.te in.di.ˈka.ti\
(loro) essi  sarebbero indicati \ˈes.sisa.ˈreb.be.ro in.di.ˈka.ti\

Subjonctif

Présent
che (io) mi   indichi \mi ˈin.di.ki\
che (tu) ti   indichi \ti ˈin.di.ki\
che (lui / lei) si   indichi \si ˈin.di.ki\
che (noi) ci   indichiamo \tʃi in.di.kj.ˈa.mo\
che (voi) vi   indichiate \vi in.di.kjˈa.te\
che (loro) si   indichino \si ˈin.di.ki.no\
Passé composé
che (io) mi  sia indicato \miˈsi.a in.di.ˈka.to\
che (tu) ti  sia indicato \tiˈsi.a in.di.ˈka.to\
che (lui / lei) si  sia indicato \siˈsi.a in.di.ˈka.to\
che (noi) ci  siamo indicati \tʃiˈsja.mo in.di.ˈka.ti\
che (voi) vi  siate indicati \viˈsja.te in.di.ˈka.ti\
che (loro) essi  siano indicati \ˈes.siˈsi.a.no in.di.ˈka.ti\
Imparfait
che (io) mi   indicassi \mi in.di.ˈkas.si\
che (tu) ti   indicassi \ti in.di.ˈkas.si\
che (lui / lei) si   indicasse \si in.di.ˈkas.se\
che (noi) ci   indicassimo \tʃi in.di.kas.ˈsi.mo\
che (voi) vi   indicaste \vi in.di.ˈkas.te\
che (loro) si   indicassero \si in.di.ˈkas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io) mi  fossi indicato \miˈfos.si in.di.ˈka.to\
che (tu) ti  fossi indicato \tiˈfos.si in.di.ˈka.to\
che (lui / lei) si  fosse indicato \siˈfos.se in.di.ˈka.to\
che (noi) ci  fossimo indicati \tʃiˈfos.si.mo in.di.ˈka.ti\
che (voi) vi  foste indicati \viˈfos.te in.di.ˈka.ti\
che (loro) essi  fossero indicati \ˈes.siˈfos.se.ro in.di.ˈka.ti\

Impératif