Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

klap \Prononciation ?\

  1. Frapper, heurter.

Anagrammes modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

D’origine onomatopéique.

Interjection modifier

klap \klɑp\

  1. Clac.

Nom commun modifier

klap \klɑp\ masculin

  1. Coup sec, bruit.
    • (Sens figuré) De klap op de vuurpijl.
      Le bouquet (comme au feu d’artifice).
    • Als klap op de vuurpijl.
      Pour couronner le tout.
  2. (Sens figuré) Choc.
    • Dat ongeluk viel als een klap.
      Cet accident fut un choc.
  3. Claque, coup, gifle.
  4. (Technique) Abattant, rabat.

Forme de verbe modifier

klap \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de klappen.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « klap [klɑp] »

Anagrammes modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]